Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 28 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie III Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Magdalena Głogowska

Protokolant:Patrycja Frątczak

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2016 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W.

przeciwko J. G.

- o zapłatę

I. oddala powództwo;

II. zasądza od powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W. na rzecz pozwanego J. G. kwotę 2400 zł (dwóch tysięcy czterystu złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt III C 1716/15

UZASADNIENIE

w postępowaniu zwykłym

Pozwem z dnia 23 lipca 2015 r. powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika wniósł o zasądzenie od pozwanego J. G. kwoty 14.700 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwany nie wywiązał się
z łączącej go z wierzycielem pierwotnym umowy bankowej i z tego tytułu powstało zadłużenie w dochodzonej pozwem kwocie. Na kwotę tę składają się należności z następujących tytułów: należność główna w kwocie 7.472,54 zł złotych oraz skapitalizowane odsetki w wysokości 7.227,46 zł, w tym odsetki naliczone przez wierzyciela pierwotnego zgodnie z umową oraz odsetki ustawowe naliczone przez powoda. Z uwagi na wezwanie pozwanego do zapłaty i brak zapłaty powód, który nabył tę wierzytelność w drodze umowy cesji, dochodzi niniejszym pozwem przedmiotowej należności.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym pozwany reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika podniósł zarzut niewykazania istnienia wierzytelności, jej nabycia i wysokości, a z ostrożności procesowej zarzut przedawnienia roszczenia i wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym zastępstwa procesowego w kwocie 2.400 zł.

Strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 09 listopada 2006 roku pozwany J. G. zawarł z Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. Umowę Kredytu C., na podstawie której bank przyznał pozwanemu kredyt w kwocie netto 35.000 zł i brutto 36.750 zł na 60 miesięcznych rat po 893 zł każda, płatnych do 9. każdego miesiąca poczynając od 09 grudnia 2006 r. do 09 listopada 2011 r.

Dowód: umowa kredytu k. 45.

Postanowieniem Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 22 maja 2012 r. sygn. akt IX Co 4048/12 nadano klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu z dnia 30 kwietnia 2012 r. wystawionemu przez wierzyciela - Bank (...) Spółkę Akcyjną z siedzibą w W. przeciwko dłużnikowi J. G., z ograniczeniem możliwości prowadzenia egzekucji do kwoty 250.000 zł.

W dniu 15 czerwca 2012 r. wierzyciel Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. złożył u komornika wniosek o wszczęcie egzekucji na podstawie ww. tytułu wykonawczego celem wyegzekwowania od dłużnika kwoty 17.668,14 zł tytułem należności głównej i 1.096,39 zł tytułem odsetek umownych.

Pismem z dnia 18 grudnia 2014 r. wierzyciel wniósł o umorzenie egzekucji i postanowieniem z dnia 31 grudnia 2014 r. Komornik ją umorzył na podstawie art. 825 pkt 1 k.p.c.

Dowód: postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu k. 46, postanowienie o umorzeniu egzekucji k. 49-50, akta komornicze KM 6259/12 (608/12), w tym wniosek egzekucyjny k. 4-6 akt KM 608/12, wniosek wierzyciela o umorzenie egzekucji i postanowienie o umorzeniu egzekucji w aktach KM 6259/12 (bez numeracji kart).

Umowa cesji wierzytelności pomiędzy wierzycielem pierwotnym - Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. a nabywcą wierzytelności – (...) Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą we W. została zawarta w dniu 26 listopada 2014 r.

Dowód: umowa przelewu k. 10-14v, wyciąg z elektronicznego załącznika do umowy cesji k. 15.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się nieuzasadnione z uwagi na skutecznie podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia roszczenia, co sprawiło, że badanie innych twierdzeń powoda i zarzutów pozwanego stało się bezprzedmiotowe.

Powód wywodził roszczenie z umowy kredytu łączącej pozwanego z wierzycielem pierwotnym (art. 720 § 1 k.c.) oraz z umowy przelewu wierzytelności (art. 509-510 k.c.).

Na mocy bezwzględnie obowiązującego przepisu art. 118 k.c., roszczenia związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, a do takich należą zarówno roszczenia banku (wierzyciela pierwotnego), jak i roszczenia funduszu sekurytyzacyjnego przedawniają się z upływem lat trzech i w tym samym terminie przedawniają się roszczenia o świadczenia okresowe.

Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia wymagalności roszczenia (art. 120 § 1 k.c.), a przerywa m. in. przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju (…), przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia (art. 123 § 1 pkt 1 k.c.), przy czym po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo (art. 124 § 1 k.c.) z tym, że w przypadku przerwania przedawnienia przez czynność podjętą przed sądem albo innym organem, w tym egzekucyjnym, nie biegnie ono na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone (art. 124 § 2 k.c.).

Nie wiadomo, bo strony nie zaoferowały stosownego dowodu, kiedy wypowiedziano pozwanemu umowę kredytu, a zatem, z jaką datą cała wynikająca z niej niespłacona należność stała się wymagalna. Wiadomo natomiast, że sąd nadał bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzulę wykonalności w dniu 22 maja 2012 r. Pozwany nie podnosił zarzutów, że bankowy tytuł egzekucyjny wystawiony był bezzasadnie i nie kwestionował prawidłowości orzeczenia sądu o nadaniu klauzuli wykonalności. Wymagalność roszczenia wierzyciela pierwotnego w dacie złożenia wniosku o klauzulę nie była kwestionowana.

Złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu przerwało bieg trzyletniego terminu przedawnienia, który zaczął biec na nowo po zakończeniu postępowania klauzulowego (a nie po uprawomocnieniu się tego postanowienia – tak też Sąd Najwyższy w uchwale III CZP103/14), to jest od dnia wydania postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności, co nastąpiło w dniu 22 maja 2012 r.

Zatem, od dnia 22 maja 2012r. trzyletni termin przedawnienia roszczenia związanego z działalnością gospodarczą banku rozpoczął swój bieg na nowo.

Wierzyciel złożył następnie wniosek o wszczęcie egzekucji (15 czerwca 2012 r.), a pismem z dnia 18 grudnia 2014 r. wniósł o umorzenie egzekucji i postanowieniem z dnia 31 grudnia 2014 r. komornik ją umorzył na podstawie art. 825 pkt 1 k.p.c.

Sąd orzekający podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone najpierw w wyroku z dnia 19 listopada 2014 r. sygn. akt II CSK 196/14, a następnie w uchwale z dnia 19 lutego 2015 r. sygn. akt III CZP 103/14, w której Sąd Najwyższy, udzielając odpowiedzi na przedstawione do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne „Czy umorzenie postępowania egzekucyjnego na skutek cofnięcia wniosku przez wierzyciela pierwotnego po dokonaniu cesji wierzytelności oznacza, że znajduje zastosowanie art. 825 pkt 1 k.p.c. w związku z art. 203 § 2 k.p.c. oraz art. 13 § 2 k.p.c. nie wywołując skutków w zakresie przerwy biegu przedawnienia, a przyczyny, którymi kierował się wierzyciel są irrelewantne dla oceny skutków umorzenia w zakresie prawa materialnego, czy też zgodnie z art. 124 k.c. po każdym przerwaniu biegu terminu przedawnienia i prawomocnym umorzeniu postępowania egzekucyjnego w trybie art. 825 pkt 1 k.p.c. biegnie ono na nowo?”, wskazał, że „umorzenie postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela – banku, prowadzącego egzekucję na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego klauzulą wykonalności – niweczy skutki przerwy biegu przedawnienia spowodowane złożeniem wniosku o wszczęcie egzekucji”.

Jak wynika z powyższego, umorzenie postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela stwarza stan, jak przy cofnięciu pozwu. Pozew cofnięty nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa (art. 203 § 2 zdanie pierwsze k.p.c.). Stosując w postępowaniu egzekucyjnym odpowiednio przepis art. 203 § 2 zdanie pierwsze k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. należy przyjąć, że umorzenie postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela niweczy przerwę przedawnienia spowodowaną jego wszczęciem.

Uwzględniając poczynione rozważania sąd orzekający przyjął, że trzyletni termin przedawnienia, liczony od dnia 22 maja 2012 r., upłynął w dniu 22 maja 2015 r.

Powództwo wytoczone w dniu 23 lipca 2015 r. dotyczyło roszczenia w całości przedawnionego.

Zgodnie z treścią art. 117 § 2 k.c., po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia (…).

Mając na względzie skutecznie zgłoszony przez pozwanego zarzut przedawnienia, powództwo podlegało oddaleniu, o czym orzeczono w pkt I.

O kosztach procesu orzeczono w pkt II na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Koszty procesu zasądzone od powoda na rzecz pozwanego to wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika wynoszące 2.400zł – ustalone w stawce minimalnej w oparciu o treść przepisów § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 461 ze. zm.).

Sygn. akt III C 1716/15

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować w kontrolce uzasadnień.

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda,

3.  akta przedłożyć Przewodniczącej Wydziału w razie złożenia środka odwoławczego ze ZPO, a s. ref. w razie braku odwołania ze zwrotką za m-c.

16 lipca 2016 roku, SSR M. G.

Akta oddałam w poniedziałek 18 lipca 2016 r.