Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV K 401/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z 2017-01-12

Sygn. akt IVK 401/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy Szczecin P. i Zachód w S. w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Radosław Lorenc

Protokolant: Alicja Wojciechowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 15 listopada 2016 r. i 12 stycznia 2017 r.

sprawy

M. P. (1)

c. J. i E. z d. G.

ur. (...) w S.

oskarżonej o to, że:

I. w okresie od 18 marca 2014 roku do 08 kwietnia 2014 roku w S. wspólnie i w porozumieniu z K. J. z góry powziętym zamiarem w krótkich odstępach czasu dokonała przelewu pieniędzy z kont klientów na konto bankowe o numerze (...) należącym do M. P. (1) poprzez wypłaty następujących kwot:

1. w dniu 18 marca 2014 r. kwoty 2000 zł z rachunku (...) należącym do klienta B. D. czym działała na szkodę B. D. oraz Banku (...)

2. w dniu 19 marca 2014 r. kwoty 80 zł z rachunku (...) należącym do klienta O. K. czym działała na szkodę K. O. oraz Banku (...)

3. w dniu 19 marca 2014 r. kwoty 100 zł z rachunku (...) należącym do klienta E. i Z. W. oraz Banku (...)

4.  w dniu 19 marca 2014 r. kwoty 52,88 zł z rachunku (...) należącym do klienta S. O. czym działała na szkodę S. O. oraz Banku (...)

5.  w dniu 25 marca 2014 r. kwoty 490,18 zł z rachunku (...) należącym do klienta G. B. czym działała na szkodę R. G. oraz Banku (...)

6.  w dniu 25 marca 2014 r. kwoty 100 zł z rachunku (...) należącym do klienta B. J., czym działała na szkodę J. B. oraz Banku (...)

7.  w dniu 28 marca 2014 r. kwoty 100 zł z rachunku (...) należącym do klienta E. J., czym działała na szkodę E. J. oraz Banku (...)

8.  w dniu 28 marca 2014 r. kwoty 200 zł z rachunku (...) należącym do klienta L. D., czym działała na szkodę D. L. oraz Banku (...)

9.  w dniu 31 marca 2014 r. kwoty 1000 zł z rachunku (...) należącym do klienta M. W., czym działała na szkodę M. W. oraz Banku (...)

10.  w dniu 08 kwietnia 2014 r. kwoty 314 zł z rachunku (...) należącym do klienta P. K., czym działała na szkodę K. P. oraz Banku (...)

tj o czyn z art 284§2kk w zw. z art. 12kk

oraz sprawy

K. J.

c. A. i M. z domu P.

ur. (...) w W.

oskarżonej o to, że:

I. W okresie od 20 lutego 2014 roku do 01 kwietnia 2014 roku w S. w Urzędzie Pocztowym nr (...) będąc pracownikiem Banku (...) z góry powziętym zamiarem w krótkich odstępach czasu dokonała przelewu pieniędzy z kont klientów na swoje konto bankowe o numerze (...) przez wypłaty następujących kwot:

1. w dniu 20 lutego 2014 r. kwoty 48,61 zł z rachunku (...) należącym do klienta D. J. czym działała na szkodę J. D. oraz Banku (...)

2 w dniu 27 lutego 2014 r. kwoty 100 zł z rachunku (...) należącym do klienta B. K. czym działała na szkodę K. B. oraz Banku (...)

3.  w dniu 28 lutego 2014 r. kwoty 300 zł z rachunku (...) należącym do klienta J. J. (2) czym działała na szkodę J. J. (2) oraz Banku (...)

4.  w dniu 03 marca 2014 r. kwoty 1000,22 zł z rachunku (...) należącym do klienta J. K. czym działała na szkodę J. K. oraz Banku (...)

5.  w dniu 04 marca 2014 r. kwoty 50 zł z rachunku (...) należącym do klienta E. W. czym działała na szkodę E. W. oraz Banku (...)

6.  w dniu 07 marca 2014 r. kwoty 50 zł z rachunku (...) należącym do klienta Z. i J. M. czym działała na szkodę Z. i J. M. oraz Banku (...)

7.  w dniu 07 marca 2014 r. kwoty 20 zł z rachunku (...) należącym do klienta Z. i J. M. czym działała na szkodę Z. i J. M. oraz Banku (...)

8.  w dniu 07 marca 2014 r. kwoty 1000 zł z rachunku (...) należącym do klienta B. P. czym działała na szkodę B. P. oraz Banku (...)

9.  w dniu 17 marca 2014 r. kwoty 1400 zł z rachunku (...) należącym do klienta E. M. oraz H. M. (1) czym działała na szkodę E. oraz H. M. (1) oraz Banku (...)

10  w dniu 17 marca 2014 r. kwoty 50 zł z rachunku (...) należącym do klienta E. M. oraz H. M. (1) czym działała na szkodę E. oraz H. M. (1) oraz Banku (...)

11  w dniu 17 marca 2014 r. kwoty 67,37 zł z rachunku (...) należącym do klienta M. B. (1) czym działała na szkodę M. B. (1) oraz Banku (...)

12.  w dniu 17 marca 2014 r. kwoty 200 zł z rachunku (...) należącym do klienta M. S. czym działała na szkodę M. S. oraz Banku (...)

13.  w dniu 25 marca 2014 r. kwoty 1000 zł z rachunku (...) należącym do klienta B. P. czym działała na szkodę B. P. oraz Banku (...)

14.  w dniu 26 marca 2014 r. kwoty 100 zł z rachunku (...) należącym do klienta A. T. i J. W. czym działała na szkodę A. T. i J. W. oraz Banku (...)

15.  w dniu 04 kwietnia 2014 r. kwoty 1000 zł z rachunku (...) należącym do klienta K. K. (1) i K. K. (2) czym działała na szkodę K. K. (1) i K. K. (2) oraz Banku (...)

16.  w dniu 04 kwietnia 2014 r. kwoty 1000 zł z rachunku (...) należącym do klienta M. P. (2) czym działała na szkodę M. P. (2) oraz Banku (...)

17.  w dniu 07 kwietnia 2014 r. kwoty 200 zł z rachunku (...) należącym do klienta E. i Z. W. czym działała na szkodę E. oraz Z. W. oraz Banku (...)

tj o czyn z art. 284§2kk w zw. z art. 12kk

II. W okresie od 18 marca 2014 roku do 08 kwietnia 2014 roku w S. przy ul. (...) w Urzędzie Pocztowym nr (...) będąc pracownikiem Banku (...) wspólnie i w porozumieniu z M. P. (1) z góry powziętym zamiarem w krótkich odstępach czasu dokonała przelewu pieniędzy z kont klientów na konto bankowe o numerze (...) należącym do M. P. (1) poprzez wypłaty następujących kwot:

1.  w dniu 18 marca 2014 r. kwoty 2000 zł z rachunku (...) należącym do klienta B. D. czym działała na szkodę B. D. oraz Banku (...)

2.  w dniu 19 marca 2014 r. kwoty 80 zł z rachunku (...) należącym do klienta O. K. czym działała na szkodę K. O. oraz Banku (...)

3.  w dniu 19 marca 2014 r. kwoty 100 zł z rachunku (...) należącym do klienta E. i Z. W. czym działała na szkodę E. oraz Z. W. oraz Banku (...)

4.  w dniu 19 marca 2014 r. kwoty 52,88 zł z rachunku (...) należącym do klienta S. O. czym działała na szkodę S. O. oraz Banku (...)

5. w dniu 25 marca 2014 r. kwoty 490,18 zł z raęhtnąku. (...) należącym do klienta G. B., czym działała na szkodę R. G. oraz Banku (...)

(...). w dniu 25 marca 2014 r. kwoty 100 zł z rachunku (...) należącym do klienta B. J., czym działała na szkodę J. B. oraz Banku (...)

7. w dniu 28 marca 2014 r. kwoty 100 zł z rachunku (...) należącym do klienta E. J., czym działała na szkodę E. J. oraz Banku (...)

8.  w dniu 28 marca 2014 r. kwoty 200 zł z rachunku (...) należącym do klienta L. D., czym działała na szkodę D. L. oraz Banku (...)

9.  w dniu 31 marca 2014 r. kwoty 1000 zł z rachunku (...) należącym do klienta M. W. , czym działała na szkodę M. W. oraz Banku (...)

10.  w dniu 08 kwietnia 2014 r. kwoty 314 zł z rachunku (...) należącym do klienta P. K., czym działała na szkodę K. P. oraz Banku (...)

tj o czyn z art. 284§2kk w zw. z art. 12kk

III.  W dniu 25 marca 2014 roku w S. będąc pracownikiem Banku (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła Bank (...) do niekorzystnego rozporządzeniem mieniem o łącznej wartości 4000zł, w ten sposób, że wykorzystując dostęp do danych osobowych klienta banku z systemu bankowego Banku (...) zawarła umowę o kredyt (...) w wysokości 4000zł podrabiając podpis H. G. (1) czym działała na szkodę Banku (...)

tj o czyn z art. 286§lkk w zw. z art. 270§1kk w zw. z art. 11§2kk

IV.  W dniu 14 marca 2014 roku w S. będąc pracownikiem Banku (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła Bank (...) do niekorzystnego rozporządzeniem mieniem o łącznej wartości 4210,52zł, w ten sposób, że wykorzystując dostęp do danych osobowych klienta banku z systemu bankowego Banku (...) zawarła umowę o kredyt (...) w wysokości 4210,52zł podrabiając podpis K. O., czym działała na szkodę Banku (...)

tj o czyn z art. 286§1kk w zw. z art. 270§lkk w zw. z art. 11§2kk

orzeka

I uniewinnia oskarżoną M. P. (1) od popełnienia zarzucanego jej czynu;

II uznaje oskarżoną K. J. za winną popełnienia wszystkich zarzucanych jej czynów z tymi zmianami, iż:

a)  w przypadku czynu 1 transakcja 1 ustala iż posiadaczami rachunku i pokrzywdzonymi są J. D. oraz M. B. (2);

b)  w przypadku czynu 1 eliminuje 7 transakcję dot. kwoty 20 złotych pochodzącą z rachunku Z. i J. M.

c)  w przypadku czynu 1 w 10 transakcji wskazuje, że przelew nastąpił z rachunku numer (...)

d)  w przypadku czynu 2 eliminuje zapis, iż działała ona wspólnie i w porozumieniu z M. P. (1) i ustala, że przelewów dokonywała na konto bankowe numer (...) należące do M. P. (1)

e)  w przypadku czynu 3 ustalając, iż umowa tam opisana została zawarta na dane B. G. i to jego podpis oskarżona podrobiła

i za przestępstwa te:

- za czyny opisane w zarzutach 1 i 2 ze zmianami wyżej wskazanymi przyjmując, iż stanowią one ciąg przestępstw, o którym mowa w art. 91 § 1 kk na podstawie art. 284 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 kk wymierza jej karę 1 ( jednego ) roku i 2 ( dwóch ) miesięcy pozbawienia wolności ;

- za czyny opisane w zarzutach 3 i 4 przyjmując, iż stanowią one ciąg przestępstw, o którym mowa w art. 91 § 1 kk na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 kk wymierza jej karę 1 ( jednego ) roku i 6 ( sześciu ) miesięcy pozbawienia wolności;

III na podstawie art. 91 § 2 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 kk łączy orzeczone w punkcie II wyroku kary pozbawienia wolności i wymierza K. J. karę łączną 2 ( dwóch ) lat pozbawienia wolności;

IV na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 kk wykonanie orzeczonej w punkcie III wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 4 ( czterech ) lat próby;

V na podstawie art. 46 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 kk zasądza od oskarżonej K. J. tytułem obowiązku naprawienia szkody spowodowanej czynem I na rzecz:

-J. D. i M. B. (2) solidarnie kwotę 48,61 złotych ( czterdziestu ośmiu złotych i sześćdziesięciu jeden groszy );

- K. B. kwotę 100 ( stu ) złotych;

- J. J. (2) kwotę 300 ( trzystu ) złotych;

- J. K. kwotę 1000,22 ( jednego tysiąca złotych i dwudziestu dwóch groszy );

- E. W. kwotę 50 ( pięćdziesięciu ) złotych;

- Z. i J. M. solidarnie kwotę 50 ( pięćdziesięciu ) złotych;

- B. P. kwotę 1.000 ( jednego tysiąca ) złotych;

- E. i H. M. (1) solidarnie łącznie kwotę 1.450 ( jednego tysiąca czterystu pięćdziesięciu ) złotych;

- M. B. (1) kwotę 67,37 złotych ( sześćdziesięciu siedmiu złotych i trzydziestu siedmiu groszy );

- M. S. kwotę 200 ( dwustu ) złotych;

- B. P. kwotę 1.000 ( jednego tysiąca ) złotych;

- A. T. i J. W. solidarnie kwotę 100 ( stu ) złotych;

- K. K. (1) i K. K. (2) solidarnie kwotę 1.000 ( jednego tysiąc ) złotych

- M. P. (2) kwotę 1.000 ( jednego tysiąca ) złotych;

- E. i Z. W. solidarnie kwotę 200 ( dwustu ) złotych;

VI na podstawie art. 46 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 kk zasądza od oskarżonej K. J. tytułem obowiązku naprawienia szkody spowodowanej czynem II na rzecz:

- B. D. kwotę 2.000 ( dwóch ) złotych

- K. O. kwotę 80 ( osiemdziesięciu ) złotych;

- E. i Z. W. solidarnie kwotę 100 ( stu ) złotych;

- S. O. kwotę 52,88 złotych ( pięćdziesięciu dwóch złotych i osiemdziesięciu ośmiu groszy );

- J. B. kwotę 100 ( stu ) złotych;

- E. J. kwotę 100 ( stu ) złotych;

- D. L. kwotę 200 ( dwustu ) złotych;

- M. W. kwotę 1.000 ( jednego tysiąca ) złotych;

- K. P. kwotę 314 ( trzystu czternastu ) złotych;

VII na podstawie art. 46 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 kk zasądza od oskarżonej K. J. tytułem obowiązku naprawienia szkody spowodowanej czynem III na rzecz Banku (...) kwoty 4.000 ( czterech tysięcy ) złotych;

VIII na podstawie art. 46 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. w zw. z art. 4 § 1 kk zasądza od oskarżonej K. J. tytułem obowiązku naprawienia szkody spowodowanej czynem IV na rzecz Banku (...) kwoty 4.210,52 złotych ( czterech tysięcy dwustu dziesięciu złotych i pięćdziesięciu dwóch groszy );

IX na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonej K. J. 4/5 kosztów postępowania w tym opłatę od kary w wysokości 300 ( trzystu ) złotych;

X na podstawie art. 633 pkt 2 kpk koszty postępowania w części dotyczącej M. P. (1) ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt IV K 401/15

UZASADNIENIE

M. P. (1) i K. J. były znajomymi. Ta ostatnia na początku 2014r. pracowała w Banku (...) przy ul. (...) w S., zajmując się obsługą klienta indywidualnego. W tym czasie miała ona problemy finansowe, w związku z czym postanowiła wykorzystać swoje stanowisko do tego, by przejąć środki finansowe z rachunków swoich klientów.

Na jej prośbę, argumentowaną potrzebą polepszenia swoich statystyk w pracy, M. P. (1) zgodziła się, by K. J. założyła jej rachunek bankowy we wspomnianym banku. Był to rachunek o numerze (...). M. P. (1) prawie w ogóle z niego nie korzystała i wskutek kolejnej prośby swojej znajomej udostępniła jej to konto w przeświadczeniu, że K. J. będzie na nie przelewać swoje pieniądze.

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonej K. J., k. 257,

wyjaśnienia oskarżonej M. P. (1), k. 251.

K. J., realizując swój plan pobrania dla siebie cudzych pieniędzy, na własny rachunek bankowy o numerze (...) w okresie od 20 lutego do 1 kwietnia 2014r. przelewała pieniądze obsługowanych przez siebie klientów Banku (...), bez ich wiedzy i wbrew ich woli. Wybierała przy tym takie osoby, które według niej były mało obeznane co do operowania środkami zgromadzonymi na ich rachunakch. W ten sposób przelała dla siebie następujace kwoty:

- w dniu 20 lutego 2014 r. 48,61 zł, należących do J. D. i M. B. (2) z ich rachunku (...);

- w dniu 27 lutego 2014 r. 100 zł, należących do K. B. z jej rachunku (...);

- w dniu 28 lutego 2014 r. 300 zł, należących do J. J. (2) z jego rachunku (...);

- w dniu 03 marca 2014 r. 1000,22 zł, należących do J. K. z jej rachunku (...) czym działała na szkodę J. K. oraz Banku (...)

- w dniu 04 marca 2014 r. 50 zł, należących do E. W. z jej rachunku (...);

- w dniu 07 marca 2014 r. kwoty 50 zł, należących do Z. i J. M. z ich rachunku (...);

- w dniu 07 marca 2014 r. kwoty 1000 zł, a następnie w dniu 25 marca 2014 r. 1000 zł, należących do B. P. z jego rachunku (...);

- w dniu 17 marca 2014 r. 1400 zł oraz 50 zł, należących do E. M. oraz H. M. (1) z ich rachunku (...);

- w dniu 17 marca 2014 r. 67,37 zł, należących do M. B. (1) z jej rachunku (...);

- w dniu 17 marca 2014 r. 200 zł, należących do M. S. z jego rachunku (...);

- w dniu 26 marca 2014 r. 100 zł, należących do A. T. i J. W. z ich rachunku (...);

- w dniu 04 kwietnia 2014 r. 1000 zł, należących do K. K. (1) i K. K. (2) z ich rachunku (...);

- w dniu 04 kwietnia 2014 r. 1000 zł, należących do M. P. (2) z jej rachunku (...);

- w dniu 07 kwietnia 2014 r. 200 zł, należących do E. i Z. W. z ich rachunku (...).

Do tego samego celu wykorzystała również powierzony jej przez M. P. (1), wspomniany wcześniej rachunek bankowy tej ostatniej i tym razem na niego dokonywała dla siebie przelewu pieniędzy z kont klientów. Miało to miejsce w okresie od 18 marca 2014 r. do 8 kwietnia 2014r., a M. P. (1) nie wiedziała o tym, że jej konto jest wykorzystywane do opisanego procederu. K. J. przelała wtedy nastepujące kwoty:

- w dniu 18 marca 2014r. 2000 zł, należących do B. D. z jej rachunku (...);

- w dniu 19 marca 2014 r. 80 zł, należących do K. O. z jej rachunku (...);

- w dniu 19 marca 2014 r. 100 zł, należących do E. i Z. W. z ich rachunku (...);

- w dniu 19 marca 2014 r. 52,88 zł, należących do S. O. z jej rachunku (...);

- w dniu 25 marca 2014 r. 490,18 zł, należących do R. G. z rachunku (...), prowadoznego na nazwisko B. G.;

- w dniu 25 marca 2014 r. 100 zł, należących do J. B. z jego rachunku (...);

- w dniu 28 marca 2014 r. 100 zł, należących do E. J., z jej rachunku (...);

- w dniu 28 marca 2014 r. 200 zł, należących do D. L. z jego rachunku (...);

- w dniu 31 marca 2014 r. 1000 zł, należących do M. W. z jej

z rachunku (...);

- w dniu 08 kwietnia 2014 r. 314 zł, należących do K. P. z jego rachunku (...).

Dowód:

wyjaśnienia oskarżonej K. J., k. 257,

wyjaśnienia oskarżonej M. P. (1), k. 251,

zeznania M. B. (2), k. 423,

zeznania J. D., k. 85,

zeznania M. K., k. 70 – 71,

zeznania K. B., k. 75,

zeznania J. J. (3), k. 81,

zeznania J. K., k. 93,

zeznania E. M., mk. 96,

zeznania H. M. (2), k. 104,

zeznania E. W., k. 106 ,

zeznania A. W., k. 109,

zeznania Z. M., k. 110,

zeznania J. M., k. 120,

zeznania K. O., k. 130

zenznaia S. O., k. 158,

zeznania B. D., k. 171,

zeznania M. S., k. 176,

zeznania B. P., k. 184,

zeznania M. W., k. 190,

zeznania J. B., k. 194,

zeznania T. L., k. 198,

zeznania K. P., k. 202, 205,

zeznania E. J., k. 207,

zeznania A. T., k. 227,

zeznania J. W., k. 230,

zeznania D. L., k. 234,

zeznania M. B. (1), k. 239,

protokół przyjęcia ustnych wyjaśnień, k. 35,

informacja o operacjach na rachunku, k. 84, 99 – 103, 118, 127, 133, 146 – 147, 149, 151, 152, 161, 163, 175, 180, 186 -187, 193, 197, 210, 224, 238,

aneks do umowy rachunku, k. 407 – 408

K. J. oprócz tego w dniu 14 marca 2014r., po uprzednim uzyskaniu danych osobowych klientki Banku (...) z bazy danych tego banku wypełniła jej danymi formularz umowy o kredyt gotówkowy (...) i podrobiła na tej umowie podpis K. O.. W ten sposób uruchomiła środki kredytu w wysokości 4210, 52 zł i stała się ich dysponentem.

W analogiczny sposób, tzn. wykorzystując dane klienta i podpisując się za niego, zaciągnęła w dniu 25 marca 2014 r. kolejny fikcyjny kredyt gotówkowy o nazwie (...), tym razem na nazwisko B. G. na kwotę 4 000 zł i tym samym uzyskała dla siebie pieniądze z tego kredytu. Nie wiedziała jednak, iż w dacie, która figurowała w umowie B. G. nie żył ( zmarł on 15 marca 2014 r. )

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonej K. J., k. 257,

- zeznania H. G. (2), k. 153,

- zeznania R. G., k. 156,

- zeznania K. O., k. 130,

- umowa o kredyt gotówkowy, k. 4 – 15,

- umowa o kredyt gotówkoy, k. 23 – 29,

- protokół przyjęcia ustnych wyjaśnień, k. 35.

K. J. ma obecnie skończone 28 lata. Jest panną, nie mającą nikogo na swoim utrzymaniu. Posiada wykształcenie średnie. Obecnie utrzymuje się z pracy w charakterze baristy, otrzymując z tego tytułu wynagrodzenie w wysokości 1 800 zł, z którego są dokonywane potrącenia komornicze w wysokości 250 zł miesięcznie. Dotychczas nie była karana sądownie. Nie była również leczona psychiatrycznie, ani odwykowo.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonej K. J., k. 257,

- dane osobopoznawcze k. 258,

- informacja z K., k. 265

M. P. (1) ma obecnie skończone 27 lat. Jest panną, nie mającą nikogo na swoim utrzymaniu. Posiada wykształcenie średnie. Obecnie z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej uzyskuje dochody w wysokości 2 500 zł miesięcznie. Spłaca raty kredytu w wysokości 600 zł miesięcznie. Dotychczas nie była karana sądownie. Nie była również leczona psychiatrycznie, ani odwykowo.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonej M. P. (1), k. 251,

- dane osobopoznawcze k. 253,

- informacja z K., k. 264

Oskarżona K. J. przyznała się do sprawstwa zarzuconych jej czynów i podała okoliczności ich popełnienia, stwierdzając, że zrobiła to z powodów materialnych. Według jej relacji wykorzystała wtedy fakt zajmowania się obsługą klientów indywidualnych oraz dostępu do ich danych. Wyjaśniła, że część uzyskanych pieniędzy przelewała na udostępnione jej konto M. P. (1), która nie miała żadnej wiedzy na temat tych przelewów, ani świadomości jej przestępczego działania. K. J. potwierdziła również fakt, iż na dwóch umowach kredytu gotówkowego podrobiła podpisy klientów banku i po zawarciu ich na swoje konto przelała pieniądze z tych kredytów.

M. P. (1) nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Wyjaśniła, iż konto bankowe założyła na jej dane K. J., która poprosiła ją o to, aby poprawić swoje wynik w pracy – „wyrobić plan”. Następnie na jej prośbę udostępniła dostęp do tego konta ww., lecz nie widziała, że będzie to służyło celom niezgodnym z obowiązującym porządkiem prawnym. Oskarżona K. J. poprosiła ją o wypłatę środków z tego konta, o których myślała, że są premiami, lecz nie wypytywała ją o to.

Sąd zważył, co następuje:

Dokonując analizy całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd doszedł do jednoznacznego przekonania, iż K. J. jest sprawcą zarzuconych jej czynów, z tym jednak zastrzeżeniem, że wszystkich ich dopuściła się sama, bez współudziału M. P. (3), którą należało uniewinnić od czynu, opisanego w postawionym jej zarzucie, o czym będzie mowa w dalszej części uzasadnienia.

Kwestia sprawstwa oskarżonej K. J. w aspekcie jej logicznych, wewnętrznie spójnych, zbieżnych z pozostałym pozytywnie zweryfikowanym materiałem dowodowym i co za tym idzie – wiarygodnych wyjaśnień, w których przyznała się w całej rozciągłości do zarzuconych jej czynów jest w zasadzie bezsporna i oczywista. Co dodatkowo istotne, oskarżona wykluczyła w nich, by M. P. (1) w jakikolwiek sposób brała udział w przestępnym procederze, polegającym na przywłaszczaniu cudzych pieniędzy.

Wyjaśnienia K. J. korespondują w tym względzie z wyjaśnieniami oskarżonej M. P. (1), tworząc z nimi logiczną całość. Były one przy tym logiczne i pozbawione wewnętrznych sprzeczności i tym samym należało przyznać im walor wiarygodności. Na ich podstawie Sąd nie miał żadnych wątpliwości, że nie sposób udowodnić po jej stronie winy w zakresie zarzuconego jej czynu, skoro nie miała ona żadnego pojęcia o tym, do jakich celów jej konto zostanie wykorzystane, udostępniając je K. J.. Z samego faktu, że część przywłaszczonych przez K. J. pieniędzy wpływało na rachunek M. P. (1) nie można wyciągać wniosku, że ta ostatnia z K. J. w tym względzie współpracowała, skoro zostało to w sposób stanowczy wykluczone przez obie oskarżone. Środkami bowiem przelanymi na konto M. P. (1) zostały rozdysponowane przez K. J., która miała do niego w pełni dostęp, który w dobrej wierze udostępniła jej M. P. (1).

Sąd nie znalazł również podstaw dla zakwestionowania zeznań złożonych w sprawie przez posiadaczy, czy też użytkowników rachunków bankowych, z których oskarżona K. J. bezprawnie dokonywała przelewów: M. B. (2), J. D., M. K., K. B., J. J. (3), J. K., E. M., H. M. (2), E. W., A. W., Z. M., J. M., K. O., S. O., B. D., M. S., B. P., M. W., J. B., T. L., K. P., E. J., A. T., J. W., D. L. oraz M. B. (1), którzy w swoich zeznaniach potwierdzili fakt pobrania ich pieniędzy, czy też pieniędzy, do dysponowania którymi zostali upoważnieni i przelanie ich na nieznane im konta, poza ich wiedzą oraz wbrew ich woli oraz podali wartość poniesionej w ten sposób szkody. Zeznania te, oprócz tego, że były logiczne i rzeczowe, korespondowały przede wszystkim z przedłożonymi przez nich wyciągami z kont, na których uwidocznione były nielegalne transakcje, dokonane prze K. J.. Świadkowie ci opowiedzieli jedynie o zaobserwowanych przez siebie okolicznościach i nie ma żadnych podstaw dla przyjęcia, aby zeznawali w sposób nieprawdziwy tym bardziej, iż oskarżona K. J. jest dla nich osobą zupełnie obcą i nie mieli w związku z tym żadnego powodu, aby zeznawać nieprawdę.

Wiarygodne były również zeznania M. K. – przedstawiciela Banku (...), który podobnie jak wymienieni świadkowie w sposób logiczny i rzeczowy potwierdził fakt bezprawnego poboru środków pieniężnych z kont wymienionych w stanie faktycznym klientów banku oraz wyłudzenia od banku pieniędzy na podstawie fikcyjnych umów kredytów gotówkowych.

Pozostały materiał dowodowy zebrany w niniejszej sprawie, a występujący w formie dokumentarnej, nie był przez strony kwestionowany i należało go uznać za wiarygodny, ponieważ nie budził żadnych zastrzeżeń Sądu natury faktycznej, bądź prawnej.

Podsumowując, poczynione w sprawie ustalenia, wynikające z wyjaśnień obu oskarżonych nie tylko nie pozwalają bez żadnych wątpliwości wyciągnąć wniosku, że M. P. (1) jest jednym ze sprawców przywłaszczenia pieniędzy klientów Banku (...) które wpłynęły na jej konto, ale nakazują przyjęcie, że nim nie była, skoro nie miała żadnej świadomości o rzeczywistym przeznaczeniu tego konta, jak również charakterze dokonywanych na nim przez K. J. operacji. Wiarygodne należy uznać jej tłumaczenie, iż konto założyła jej K. J., gdyż chciała podnieść swoje wyniki w pracy, a następnie udostępniła jej to konto na jej prośbę, gdyż nie dostrzegła w tym żądnego zagrożenia. Wątpliwości, które pojawiły się w tym zakresie, zdaniem Sądu nie sposób jest usunąć, w związku z tym na podstawie art. 5 § 2 kpk należało je rozstrzygnąć na korzyść oskarżonej M. P. (1). Wobec powyższego należało uniewinnić ją w zakresie zarzuconego jej czynu, a wobec takiego rozstrzygnięcia koszty procesu w części jej dotyczące, to jest 1/5, bo 1 z 5 czynów zarzuciło się jej, ponosi Skarb Państwa.

Jak już wspomniano, zupełnie odmienne wnioski należało wyciągnąć odnośnie drugiej oskarżonej –K. J..

Mając na uwadze powyższe Sąd doszedł do przekonania, iż K. J. w okresie od 20 lutego 2014 roku do 01 kwietnia 2014 roku w S. w Urzędzie Pocztowym nr (...) będąc pracownikiem Banku (...) z góry powziętym zamiarem w krótkich odstępach czasu dokonała przelewu pieniędzy z kont klientów na swoje konto bankowe o numerze (...) przez wypłaty następujących kwot:

1. w dniu 20 lutego 2014 r. kwoty 48,61 zł z rachunku (...) należącym do klienta D. J. czym działała na szkodę J. D. i M. B. (2) oraz Banku (...)

2. w dniu 27 lutego 2014 r. kwoty 100 zł z rachunku (...) należącym do klienta B. K. czym działała na szkodę K. B. oraz Banku (...)

3.  w dniu 28 lutego 2014 r. kwoty 300 zł z rachunku (...) należącym do klienta J. J. (2) czym działała na szkodę J. J. (2) oraz Banku (...)

4.  w dniu 03 marca 2014 r. kwoty 1000,22 zł z rachunku (...) należącym do klienta J. K. czym działała na szkodę J. K. oraz Banku (...)

5.  w dniu 04 marca 2014 r. kwoty 50 zł z rachunku (...) należącym do klienta E. W. czym działała na szkodę E. W. oraz Banku (...)

6.  w dniu 07 marca 2014 r. kwoty 50 zł z rachunku (...) należącym do klienta Z. i J. M. czym działała na szkodę Z. i J. M. oraz Banku (...)

7.  w dniu 07 marca 2014 r. kwoty 1000 zł z rachunku (...) należącym do klienta B. P. czym działała na szkodę B. P. oraz Banku (...)

8.  w dniu 17 marca 2014 r. kwoty 1400 zł z rachunku (...) należącym do klienta E. M. oraz H. M. (1) czym działała na szkodę E. oraz H. M. (1) oraz Banku (...)

9. w dniu 17 marca 2014 r. kwoty 50 zł z rachunku (...) należącym do klienta E. M. oraz H. M. (1) czym działała na szkodę E. oraz H. M. (1) oraz Banku (...)

10.  w dniu 17 marca 2014 r. kwoty 67,37 zł z rachunku (...) należącym do klienta M. B. (1) czym działała na szkodę M. B. (1) oraz Banku (...)

12.  w dniu 17 marca 2014 r. kwoty 200 zł z rachunku (...) należącym do klienta M. S. czym działała na szkodę M. S. oraz Banku (...)

13.  w dniu 25 marca 2014 r. kwoty 1000 zł z rachunku (...) należącym do klienta B. P. czym działała na szkodę B. P. oraz Banku (...)

14.  w dniu 26 marca 2014 r. kwoty 100 zł z rachunku (...) należącym do klienta A. T. i J. W. czym działała na szkodę A. T. i J. W. oraz Banku (...)

15.  w dniu 04 kwietnia 2014 r. kwoty 1000 zł z rachunku (...) należącym do klienta K. K. (1) i K. K. (2) czym działała na szkodę K. K. (1) i K. K. (2) oraz Banku (...)

16.  w dniu 04 kwietnia 2014 r. kwoty 1000 zł z rachunku (...) należącym do klienta M. P. (2) czym działała na szkodę M. P. (2) oraz Banku (...)

17.  w dniu 07 kwietnia 2014 r. kwoty 200 zł z rachunku (...) należącym do klienta E. i Z. W. czym działała na szkodę E. oraz Z. W. oraz Banku (...)

Skoro działała w opisany sposób, to tym samym dopuściła się popelnienia czynu z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 12kk.

Oprócz tego nie ulega wątpliwości, że w okresie od 18 marca 2014 roku do 08 kwietnia 2014 roku w S. przy ul. (...) w Urzędzie Pocztowym nr (...) będąc pracownikiem Banku (...) z góry powziętym zamiarem w krótkich odstępach czasu dokonała przelewu pieniędzy z kont klientów na konto bankowe o numerze (...) należące do M. P. (1) poprzez wypłaty następujących kwot:

1.  w dniu 18 marca 2014 r. kwoty 2000 zł z rachunku (...) należącym do klienta B. D. czym działała na szkodę B. D. oraz Banku (...)

2.  w dniu 19 marca 2014 r. kwoty 80 zł z rachunku (...) należącym do klienta O. K. czym działała na szkodę K. O. oraz Banku (...)

3.  w dniu 19 marca 2014 r. kwoty 100 zł z rachunku (...) należącym do klienta E. i Z. W. czym działała na szkodę E. oraz Z. W. oraz Banku (...)

4.  w dniu 19 marca 2014 r. kwoty 52,88 zł z rachunku (...) należącym do klienta S. O. czym działała na szkodę S. O. oraz Banku (...)

5. w dniu 25 marca 2014 r. kwoty 490,18 zł z raęhtnąku. (...) należącym do klienta G. B., czym działała na szkodę R. G. oraz Banku (...)

(...). w dniu 25 marca 2014 r. kwoty 100 zł z rachunku (...) należącym do klienta B. J., czym działała na szkodę J. B. oraz Banku (...)

7. w dniu 28 marca 2014 r. kwoty 100 zł z rachunku (...) należącym do klienta E. J., czym działała na szkodę E. J. oraz Banku (...)

8.  w dniu 28 marca 2014 r. kwoty 200 zł z rachunku (...) należącym do klienta L. D., czym działała na szkodę D. L. oraz Banku (...)

9.  w dniu 31 marca 2014 r. kwoty 1000 zł z rachunku (...) należącym do klienta M. W. , czym działała na szkodę M. W. oraz Banku (...)

10.  w dniu 08 kwietnia 2014 r. kwoty 314 zł z rachunku (...) należącym do klienta P. K., czym działała na szkodę K. P. oraz Banku (...) R. tym razem zachowanie oskarżonej wyczerpało znamiona czynu z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 12 kk.

Natomiast jeżeli w dniu 25 marca 2014 roku w S. będąc pracownikiem Banku (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła Bank (...) do niekorzystnego rozporządzeniem mieniem o łącznej wartości 4000zł, w ten sposób, że wykorzystując dostęp do danych osobowych klienta banku z systemu bankowego Banku (...) zawarła umowę o kredyt (...) w wysokości 4000zł podrabiając podpis B. G. czym działała na szkodę Banku (...), popełniła czyn z art. 286§lkk w zw. z art. 270§1kk w zw. z art. 11§2kk. Podobnie w dniu 14 marca 2014 roku w S. będąc pracownikiem Banku (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła Bank (...) do niekorzystnego rozporządzeniem mieniem o łącznej wartości 4210,52zł, w ten sposób, że wykorzystując dostęp do danych osobowych klienta banku z systemu bankowego Banku (...) zawarła umowę o kredyt (...) w wysokości 4210,52zł podrabiając podpis K. O., czym działała na szkodę Banku (...) Jej zachowanie zatem po raz wtóry wyczerpało znamiona czynu z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 270 § l kk w zw. z art. 11§2kk.

Sąd w tym miejscu wskazuje, że w związku z ustaleniem, że M. P. (1) nie miała nic wspólnego z przywłaszczeniem pieniędzy klientów Banku (...), z opisu czynu II., zarzuconego K. J., należało wyeliminować sformułowanie, dotyczące działania K. J. wspólnie i w porozumieniu z M. P. (1). Ponadto Sąd w opisach kilku czynów, opisanych przez oskarżyciela publicznego, dopatrzył się pomyłek w zakresie numerów rachunków bankowych oraz imienia jednego z klientów banku, na którego dane K. J. sporządziła umowę kredytu gotówkowego, wobec czego należało opisy tych czynów zmienić poprzez wskazanie prawidłowych numerów rachunków – w przypadku czynu I. w 10 transakcji opisanej w części wstępnej wyroku oraz czynu II, jak również wskazać, że umowa opisana w czynie 3 została zawarta na dane B. G., a nie H. G. (1). Oprócz tego okazało się, że w postępowaniu przygotowawczym pominięto jednego z posiadaczy konta, z którego oskarżona pobrała pieniądze – M. B. (2), który na rozprawie głównej zgłosił się jako pokrzywdzony, udowadniając swój status pokrzywdzonego odpowiednimi dokumentami, wobec czego należało w zakresie czynu I. w transakcji 1. uzupełnić opis czynu poprzez wskazanie, że został on popełniony także na szkodę M. B. (2). Przeprowadzone postępowanie dowodowe nie dało podstaw do przypisania K. J. sprawstwa w zakresie transakcji 7 czynu I części wstępnej wyroku., mającą odnosić się do rachunku Z. i J. M., gdyż zestawienie operacji nie wykazało takiej transakcji, wobec czego transakcje tę należało wyeliminować z opisu czynu. Opis czynów przywołanych powyżej uwzględnia już te zmiany.

Przestępstwo przywłaszczenia mienia stypizowane w art. 284 § 2 kk polega na bezprawnym rozporządzeniu znajdującym się w posiadaniu sprawcy cudzym, powierzonym mieniem ruchomym przez włączenie go do majątku swego lub innej osoby i powiększenie w ten sposób swojego lub innej osoby stanu posiadania bądź też przeznaczenie go na inny cel niż przekazanie właścicielowi. Bezspornym jest, że w realiach niniejszej sprawy K. J. wielokrotnie wypełniła znamiona tego przestępstwa, przywłaszczając sobie powierzone przez klientów banku pieniądze. Przestępstwa te, opisane w zarzutach I. i II. należy przy tym traktować jako czyny ciągłe, skoro składają się na nie zachowania podjęte w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru.

Natomiast przestępstwo oszustwa, którego znamiona zostały określone w art. 286 § 1 kk polega na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym, przy czym dla bytu tego przestępstwa wymagane jest wprowadzenie w błąd, polegające na podjęciu przez sprawcę, działającego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, podstępnych zabiegów, prowadzących do wywołania u pokrzywdzonego mylnego wyobrażenia o rzeczywistości. K. J. z pewnością dopuściła się tego czynu, bowiem zgromadzone w sprawie dowody wykazały jednoznacznie, iż oskarżona działała w ramach zamiaru bezpośredniego, w celu osiągnięcia nieuprawnionej korzyści majątkowej dla siebie i taką korzyść osiągnęła, skoro na podstawie sporządzonych przez siebie fikcyjnych umów kredytu gotówkowego z banku, w którym była zatrudniona, pobrała pieniądze. Oskarżona podrabiając na formularzach umów podpisy klientów banku, popełniła jednocześnie czyn z art. 270 § 1 kk, wobec czego przepis ten również należało zawrzeć w kwalifikacji prawnej czynów, opisanych w zarzutach III. i IV.

Oprócz tego wskazać należy, że zachowań objętych czynami I. i II. K. J. dopuściła się na przestrzeni około dwóch miesięcy, a zatem w krótkich odstępach czasu i co do żadnego z nich nie zapadł uprzednio żaden wyrok. Nie ulega zatem wątpliwości, że opisane powyżej czyny tworzą jeden ciąg przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 kk. Te same wnioski dotyczą czynów III. i IV.

Sąd nie znalazł żadnych okoliczności, których zaistnienie skutkowałoby niemożliwością przypisania oskarżonej winy do tak opisanych czynów, będącej niezbędnym elementem odpowiedzialności karnej. Oskarżona miała niczym nie ograniczoną możliwość podjęcia właściwej decyzji i zachowania się w sposób zgodny z prawem, nie zaszła również żadna okoliczność wyłączająca bezprawność czynów, zaś społeczna szkodliwość jej zachowania jest znaczna, zważywszy na zamiar bezpośredni w jej działaniu, godzącym w jedno z podstawowych dóbr, chronionych prawem, jakim jest mienie, jak również wiarygodność dokumentów oraz fakt, że na przestępne jej zachowanie, mające na celu uzyskanie od pokrzywdzonych pieniędzy po to, by następnie rozporządzić nimi wbrew ich woli, składało się wiele zaplanowanych zachowań. Zachowanie oskarżonej nie miało zatem charakteru jednorazowego, incydentalnego. Na stopień społecznej szkodliwości czynu miała też wpływ wysokość przywłaszczonych, czy też uzyskanych wskutek oszustwa przez oskarżoną pieniędzy, która w przypadku każdego z zarzuconych jej czynów opiewała na kilka tysięcy złotych, a zatem nie była mała.

Przy wymiarze kary za tak opisane i zakwalifikowane przestępstwa Sąd wziął pod uwagę nie tylko stopień społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonej czynów ale i jej motywację oraz sposób zachowania, zarówno w czasie ich dokonywania, jak i po ich popełnieniu. Sąd uwzględnił również stopień zawinienia oskarżonej.

Zdaniem Sądu okolicznością przemawiającą na niekorzyść oskarżonej był niewątpliwie rozmiar szkody, wyrządzonej jej przestępnym działaniem – odnośnie każdego z czynów. Oprócz tego w wyjątkowo negatywnym świetle stawia oskarżoną fakt, że przywłaszczenia pieniędzy klientów Banku (...) dopuściła się jako pracownik banku, a zatem z założenia osoba godna zaufania. Oczywistym jest, że w ten sposób nadwerężyła również zaufanie klientów do banku, w którym pracowała.

Z kolei na korzyść K. J. Sąd przyjął, iż prowadzi ona ustabilizowany tryb życia, nie była karana sądownie i przyznała się do zarzuconych jej czynów.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd stwierdził, iż kara 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności za czyny 1 i 2, stanowiące ciąg przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 kk będzie karą adekwatną do wagi tych czynów, stopnia jej zawinienia i społecznej szkodliwości. W ocenie Sądu kara ta spełni wszelkie cele przed nią stawiane, to jest przede wszystkim w zakresie prewencji indywidualnej. Mianowicie kara ta winna być nauką dla K. J., uświadamiając oskarżonej naganność jej postępowania i nieopłacalność popełniania przestępstw. Kara ta będzie działać także w zakresie prewencji ogólnej, odstraszając inne osoby od popełniania przestępstw. Nadto spełni ona zadość poczuciu społecznej sprawiedliwości.

Sąd do przekonania, iż przy uwzględnieniu wszystkich omówionych powyżej okoliczności za czyny 3 i 4., stanowiące odrębny ciąg przestępstw, właściwą i spełniającą zarówno indywidualne jak i ogólnoprewencyjne przesłanki będzie dla oskarżonej kara 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Kara taka nie będzie z jednej strony zbyt wysoka i nie przekroczy stopnia winy oskarżonej, a z drugiej strony nie będzie zbyt niska i nie powinna zostać odebrane jako zbyt łagodna przez szersze kręgi społeczeństwa.

Różnicując kary jednostkowe za poszczególne przestępstwa miał na uwadze także fakt, iż przestępstwa opisane w zarzutach 3 i 4 dotyczących K. J. charakteryzuje się większą społeczną szkodliwością aniżeli pozostałe czynu, gdyż oskarżona wypełniła znamiona aż dwóch przestępstw, to jest oszustwa i fałszerstwa, a pierwsze z nich zagrożone jest nadto surową karą, znacznie łagodniejszą aniżeli w przypadku przestępstw przywłaszczenia mienia.

Z uwagi na popełnienie przez oskarżoną zarzucanych jej czynów zanim zapadł pierwszy, choćby nieprawomocny wyrok za którykolwiek z nich, zaszły przesłanki do wymierzenia oskarżonej kary łącznej za opisane powyżej ciągi przestępstw. Wymierzając karę łączną na podstawie art. 91 § 2 kk Sąd zastosował wobec oskarżonej zasadę asperacji. Za powyższym przemawia zbieżność czasowa i przedmiotowa - odstępy pomiędzy poszczególnymi czynami były krótkie (dzielił je odstęp kilku, bądź też kilkunastu dni) i czyny te były tożsame rodzajowo.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, iż zasadnym będzie wymierzenie kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności. Tak ukształtowana kara, zdaniem Sądu, będzie karą odpowiednią dla przewinień K. J.. Kara w tym wymiarze spełni zatem przytaczane już powyżej cele, to jest przede wszystkim cel prewencyjny w stosunku do samej oskarżonej, jak i w stosunku do innych osób.

W ocenie Sądu realia przedmiotowej sprawy pozwalają postawić wobec oskarżonej K. J. pozytywną prognozę kryminologiczną. Jak już wspomniano obecnie prowadzi ona ustabilizowany tryb życia i nie była do tej pory karana sądownie. Czteroletni okres próby pozwoli zweryfikować, czy resocjalizacja oskarżonej w warunkach wolnościowych jest wystarczająca, czy też nie. Czas ten będzie także wystarczający do tego, aby zrealizować nałożony na nią w punkcie od V do VIII wyroku obowiązku naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych odpowiadających poniesionej przez nich wskutek przestępnego działania K. J. strat.

Sąd rozstrzygając niniejszą sprawę zastosował przepisy ustawy Kodeks karny obowiązującej do dnia 30 czerwca 2015 r. z uwagi na fakt, iż była ona względniejsza dla oskarżonej aniżeli w aktualnie obowiązującym stanie prawnym. Mianowicie obowiązek naprawienia szkody nie obejmował wówczas obowiązku zasądzenia go wraz z ustawowymi odsetkami. Ponadto zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności surowszej niż rok obecnie jest niemożliwe.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk, zasądzając od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa 4/5 kosztów postępowania, w tym wymierzył jej opłatę , co uwzględnia fakt, że oskarżona jest osobą młodą, zdolną do pracy i nie posiadającą nikogo na swoim utrzymaniu, a zatem jest w stanie osiągnąć stosowne dochody, aby uregulować należności sądowe.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Kowalik
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Radosław Lorenc
Data wytworzenia informacji: