Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III C 338/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z 2016-11-14

Sygnatura akt III C 338/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 25 października 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie III Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Magdalena Głogowska

Protokolant:Patrycja Frątczak

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2016 r. w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W.

przeciwko H. H.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt III C 338/16

UZASADNIENIE

wyroku w postępowaniu zwykłym

Pozwem z dnia 13 listopada 2015 r. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. zażądał zasądzenia od pozwanej H. H. na rzecz powoda kwoty 12.260,27 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 2.400 zł.

W uzasadnieniu żądania wskazano, że pozwana nie wywiązała się
z zawartej z poprzednikiem prawnym powoda umowy bankowej i z tego tytułu powstało zadłużenie w dochodzonej pozwem kwocie, którego pozwana, pomimo wezwania jej do zapłaty, nie uregulowała.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym pozwana H. H. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu, ewentualnie kosztów zastępstwa procesowego. Podniosła zarzut niewykazania roszczenia co do zasady i co do wysokości z uwagi na nieprzedłożenie umowy rzekomo podpisanej przez pozwaną, niewykazanie daty wypowiedzenia tej umowy, terminu, od którego biegną odsetki i sposobu ich wyliczenia, jak też kwoty kredytu do spłacenia. Nadto podniosła zarzut przedawnienia. Dodała, że pozwana ma 79 lat, jest niepełnosprawna, obłożnie chora, leżąca, pobiera emeryturę i dodatek pielęgnacyjny, a z uwagi na nieopuszczanie w ostatnich latach mieszkania, nie zaciągała kredytów i nie przypomina sobie takiego faktu. Wniosła o przedłożenie przez pozwanego oryginału umowy kredytu.

Strony podtrzymały swoje stanowiska.

W odpowiedzi na sprzeciw strona powodowa złożyła dokumenty wcześniej niezałączone.

Strona pozwana zakwestionowała natomiast okoliczności wykazywane dokumentami prywatnymi przedłożonymi przez stronę powodową i na rozprawie w dniu 25.10.2016 r. dodała, że pomimo stanowiska strony pozwanej strona powodowa nie przedłożyła oryginału umowy kredytu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W wyciągu z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego i ewidencji analitycznej z dnia 10 listopada 2015 r. wskazano, że zobowiązanie dłużniczki H. H. wynikające z umowy kredytu z dnia 18 września 2008 r. wynosi 12.260,27 zł, w tym należność główna 7.877,41 zł i odsetki 4.382,86 zł.

Dowód: wyciąg k. 8.

W dniu 25 czerwca 2013 r. Bank (...) i powód - nabywca zawarli umowę sprzedaży wierzytelności, na mocy której bank sprzedał nabywcy wierzytelności opisane w załączniku nr 2. W wygenerowanym elektronicznie załączniku wymieniono wierzytelność wobec H. H. z tytułu umowy z dnia 18.09.2008 r. W dniu 14.10.2015 r. wygenerowano wezwanie do zapłaty dla pozwanej z żądaniem zapłaty kwoty 12.213,65 zł z tytułu umowy kredytu gotówkowego z dnia 18.09.2008 r. Nie załączono dowodu nadania ani doręczenia tego wezwania adresatowi.

Dowód: odpis umowy z wyciągiem z elektronicznego załącznika k. 9-14, wezwanie k. 15-16.

Powódka przedłożyła dokument prywatny w postaci potwierdzonego za zgodność z oryginałem odpisu wniosku o udzielenie kredytu, w którym H. i W. małżonkowie H. wnioskowali o kredyt, kopię umowy kredytu tychże, harmonogram spłat, odpis ogólnych warunków, odpis wypowiedzenia umowy bez dowodu nadania i doręczenia adresatowi, odpis bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 19.02.2013 r. wystawionego przeciwko małżonkom H., kopię wniosku z dnia 18.03.2013 r. o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, odpis postanowienia z dnia 24.04.2013 r. o nadaniu klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu z dnia 19.02.2013 r. na rzecz Banku (...) S.A. przeciwko małżonkom H..

Dowód: dowody k. 50-73.

Pozwana urodziła się w (...) r. Jest emerytką, wdową, na stałe niezdolną do samodzielnej egzystencji. Jej emerytura wynosi 777 zł, a dodatek pielęgnacyjny 181 zł. Toczyło się z jej udziałem wszczęte z urzędu postępowanie opiekuńcze o przyjęcie do szpitala psychiatrycznego bez zgody. Faktycznym opiekunem pozwanej, a także jej pełnomocnikiem do doręczeń oraz do załatwiania spraw jest E. C..

Bezsporne, a nadto dowód: legitymacja emeryta k. 30, odpis zarządzenia k. 30a, akt notarialny k. 31-31v, 34-35, decyzja o przyznaniu dodatku pielęgnacyjnego k. 32-32v, odpis aktu zgonu męża pozwanej – W. H. k. 33, zaświadczenia lekarskie k. 88-89.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się nieuzasadnione.

Powód wywodzi roszczenie z umowy kredytu oraz z umowy cesji.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na stronie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Powód winien wykazać istnienie stosunku podstawowego, wysokość zobowiązania pozwanej, a także fakt następstwa prawnego.

Dowody przedłożone przez stronę powodową nie czynią zadość obowiązkowi wykazania istnienia i wysokości roszczenia ze stosunku podstawowego. Przede wszystkim strona powodowa nie przedłożyła oryginału umowy kredytu, a jedynie kserokopię, która nawet nie posiada waloru dokumentu prywatnego, a wobec zakwestionowania przez stronę pozwaną tego dowodu, sąd nie mógł na jego podstawie czynić ustaleń faktycznych. Sam wniosek o udzielenie kredytu nie jest dowodem zawarcia umowy. Dalej strona powodowa załączyła bankowy tytuł egzekucyjny i postanowienie sądu o nadaniu mu klauzuli wykonalności. Są to dokumenty, które nie dowodzą istnienia i wysokości wierzytelności. Postępowanie klauzulowe nie jest bowiem postępowaniem rozpoznawczym. Zresztą treść bankowego tytułu egzekucyjnego budzi wątpliwości, gdyż został on wystawiony również przeciwko W. H. (k. 70), który w dacie wystawienia tytułu (19.02.2013 r. ) już nie żył (zmarł 04.11.2011 r. k. 33). Strona powodowa przedstawiła także odpis wypowiedzenia umowy kredytu, jednak bez dowodu nadania i doręczenia tego dokumentu adresatowi. Nie wiadomo, zatem, czy umowa bankowa, jeśli została przez pozwaną zawarta, czemu pozwana zaprzeczyła, uległa skutecznemu wypowiedzeniu, a więc czy i jaka kwota kredytu i kiedy stała się wymagalna, jakiego okresu (jakich terminów płatności) miałyby dotyczyć zaległości z tytułu należności głównej i w jaki sposób zostały wyliczone odsetki, od jakich kwot, za jaki okres i wg jakiej stopy. Strona powodowa nie wykazała czy na dzień wniesienia pozwu należność nim dochodzona, jeśli w ogóle istnieje, nie uległa przedawnieniu, albowiem przerwanie biegu przedawnienia przez złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, będącemu przywilejem wyłącznie banków, nie przerywa biegu przedawnienia w stosunku do nabywcy wierzytelności niebędącego bankiem - zgodnie z aktualnym orzecznictwem Sądu Najwyższego.

Niezależnie od powyższego, nie bez znaczenia pozostaje okoliczność dotycząca aktualnej sytuacji pozwanej – zdrowotnej, osobistej, materialnej. Pozwana, będąca niemal osiemdziesięcioletnią, niepełnosprawną, niezdolną do samodzielnej egzystencji i wymagającą stałej opieki wdową, pobiera świadczenie emerytalne, które w połączeniu z dodatkiem pielęgnacyjnym wynosi netto 855 zł miesięcznie. W przedłożonym przez powoda odpisie wniosku o udzielenie kredytu na kwotę 15.000 zł wskazano, że dochód netto H. H. wynosi 587,92 zł, a drugiego kredytobiorcy – W. H. 1.468,13 zł. W wyniku śmierci W. H. pozwana została sama, z bardzo niską emeryturą. Powódka domaga się od pozwanej spłaty całości zadłużenia (którego -zdaniem sądu - nie wykazała co do zasady i co do wysokości), a nie wiadomo nawet czy pozwana ponosi odpowiedzialność za zobowiązania małżonka, albowiem powódka nie przedłożyła dowodu stwierdzenia nabycia spadku po W. H.. Żądanie zapłaty od obłożnie chorej pozwanej rodzi wątpliwości z punktu widzenia zasad moralnych, określonych jako zasady współżycia społecznego w art. 5 k.c.

Mając na uwadze przytoczone wyżej okoliczności, powództwo podlegało oddaleniu, o czym orzeczono, jak w sentencji.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Teresa Jasicka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Magdalena Głogowska
Data wytworzenia informacji: