Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie III Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Ilona Sobecka
Protokolant:	sekr. sądowy Marika Banuch

po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2015 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa W. Z., R. Z.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w Ł.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w Ł. solidarnie na rzecz powodów W. Z. i R. Z. kwotę 6 464,59 zł ( sześć tysięcy czterysta sześćdziesiąt cztery złote pięćdziesiąt dziewięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 5 maja 2012r. do dnia zapłaty,

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3.  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego Szczecin- Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie od powoda kwotę 17,89 zł (siedemnaście złotych osiemdziesiąt dziewięć groszy), od pozwanego kwotę 43,83 zł (czterdzieści trzy złote osiemdziesiąt trzy grosze) tytułem kosztów sądowych,

4.  zasądza od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę 1439,07 zł ( tysiąc czterysta trzydzieści dziewięć złotych siedem groszy) tytułem kosztów procesu.

Sygn.akt III C 574/13

UZASADNIENIE

Powodowie W. Z. i R. Z. wnieśli o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w Ł. kwoty 9000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 5 maja 2012r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu powodowie wskazali, iż w dniu 23 lipca 2011r. w następstwie gradobicia doszło do uszkodzenia samochodu marki T. o numerze rejestracyjnym (...) stanowiącym własność powodów. W dniu powstania szkody powodowie legitymowali się umową ubezpieczenia autocasco zawartą z pozwanym (...) Spółką Akcyjną potwierdzoną polisa nr (...), tak więc pozwana ponosiła odpowiedzialność gwarancyjną za powstałą szkodę. Powodowie wskazali, iż spór dotyczy nie zasady odpowiedzialności, a wysokości odszkodowania, gdyż pozwana wypłaciła powodom odszkodowanie, lecz nie w pełnej wysokości.

Powodowie wskazali, iż pozwana wypłaciła im 2 084,50 zł, natomiast powodom usunięto wgniecenia metodą „Smart repair” zaproponowana przez pozwaną, przy czym ze 132 wgnieceń usunięto 106 za kwotę 3 444 brutto. Jednocześnie powodowie zwrócili się do rzeczoznawcy techniki samochodowej P. O. celem określenia rzeczywistych kosztów naprawy pojazdu, który koszty te ustalił na kwotę 15 892,30 zł i wskazał, że przywrócenie pojazdu do stanu poprzedniego jest możliwe jedynie w oparciu o tradycyjne metody naprawcze. Nadto do kwoty odszkodowania należnego powodom winna być w ich ocenie doliczona kwota 492 zł przeznaczona na sporządzenie opinii celem ustalenia wartości szkody. Powodowie wskazali, iż dochodzą w niniejszym postepowaniu części roszczenia odszkodowawczego tj. 9000 zł, na które to koszty składa się kwota 8 508 zł z tytułu dopłaty dalszej wartości odszkodowania i kwota 492 zł kosztów poniesionych na sporządzenie wyceny. Powodowie wskazali, iż wezwali pozwaną do zapłaty w dniu 27 kwietnia 2012r. i termin zapłaty upłynął 4 maja 2012r., stąd z dniem 5 maja 2012r. uprawnieni byli do żądania odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia.

Pozwana (...) Spółka Akcyjna w Ł. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powodów solidarnie kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwana przyznała, iż w czasie, kiedy doszło do uszkodzenia samochodu powodów w wyniku gradobicia pozwaną i powodów łączyła umowa autocasco dotycząca samochodu T. (...). Pozwana przystąpiła do likwidacji szkody. W tym celu wykwalifikowany pracownik pozwanej sporządził kosztorys przywrócenia pojazdu do jego stanu sprzed powstania szkody. Z wykonanej kalkulacji wynikało, iż łączny koszt naprawy pojazdu przy zastosowaniu metody naprawczej Smart Repair nie powinien przekroczyć 2 084,50 zł i taka kwota powodom została wypłacona. Pozwana zakwestionowała w całości ustalenia poczynione przez działającego na rzecz powodów rzeczoznawcę. Pozwana wskazała, że poniesione przez powodów koszty naprawy są zawyżone, sama zaś naprawa nie była konsultowana z pozwaną stosownie do wymagań umowy łączącej strony. Pozwana zakwestionowała również to, iż za typowe następstwo szkody można uznać koszty poniesione na sporządzenie opinii prywatnej celem ustalenia wysokości szkody.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 lipca 2011r. w następstwie gradobicia doszło do uszkodzenia samochodu marki T. (...) o numerze rejestracyjnym (...) stanowiącego własność powodów W. Z. i R. Z.. W dniu powstania szkody powodów z pozwaną (...) Spółką Akcyjną łączyła umowa ubezpieczenia autocasco potwierdzona polisą nr (...).

Pozwana w oparciu o sporządzony przez swojego pracownika kosztorys uznała, iż naprawa samochodu powodów winna nastąpić poprzez zastosowanie metody Smart Repair, zaś koszt naprawy nie powinien przekroczyć 2084,50 zł i taką kwotę wypłaciła powodom.

Bezsporne

Powodowie zlecili wykonanie naprawy swojego samochodu Ł. K.. Naprawa obejmował usuniecie wgnieceń wszystkich elementów nadwozia samochodu. Podczas naprawy okazało się, że nie można było usunąć wszystkich wgnieceń.

Powodowie zlecili wykonanie ekspertyzy technicznej dotyczącej samochodu T. (...) rzeczoznawcy samochodowemu P. O.. Rzeczoznawca wykonał oględziny przed naprawą samochodu oraz po dokonanej naprawie metodą Smart Repair zalecaną przez pozwaną. W ocenie P. O. metoda ta nie gwarantowała przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody, wobec czego wskazał, iż elementy, które nie zostały naprawione tj. błotnik przedni prawy, drzwi przednie prawe, drzwi tylne prawe, listwa prawa szyby czołowej winny były być wymienione na nowe. Koszt naprawy oszacowany został na 15 892,30 zł.

Za sporządzenie niniejszej ekspertyzy powodowie zapłacili 492 zł.

Dowód:

- zeznania świadka Ł. K. k.142-143

- zeznania świadka P. O. k.106-107

- opinia techniczna k. 31-34

- faktura k.50

Wezwaniem do zapłaty doręczonym w dniu 27 kwietnia 2011r. powodowie wezwali pozwaną do zapłaty kwoty 18 103,81 zł tytułem pełnego odszkodowania za szkodę powstałą w wyniku zdarzenia z dnia 23 lipca 2011r.

Dowód:

- wezwanie k.55

Koszt naprawy w lipcu 2011r. samochodu T. (...) należącego do powodów przywracającej stan samochodu do stanu sprzed szkody wynosił 8 057,09 zł. Naprawa powinna była nastąpić z zastosowaniem lakierowania renowacyjnego, natomiast metoda SMART nie przywróciła pojazdu do stanu sprzed szkody.

Dowód:

- opinia pisemna biegłego M. M. (1) k. 157-168

- opinia uzupełniająca biegłego M. M. (2) k. 190

Sąd zważył co następuje:

Powództwo okazało się częściowo uzasadnione.

Podstawę prawną żądania pozwu stanowiły przede wszystkim przepisy art. 805 § 1 i 2 pkt 1 k.c. Stanowią one odpowiednio, że przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie przy ubezpieczeniu majątkowym - określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku.

Strona pozwana nie negowała okoliczności udzielenia pozwanemu wymienionej ochrony ubezpieczeniowej. Poza sporem stron znajdowała się zarówno kwestia zawarcia jak i treści umowy ubezpieczenia. Przedmiotem sporu stron była natomiast kwestia wartości szkody w pojeździe powodów, co determinowało spór w kwestii wysokości przysługującego stronom odszkodowania.

Powodowie wskazywali bowiem, iż zaproponowana przez pozwaną naprawa systemem SMART Repair, którą wykonali nie doprowadziła do usunięcia szkody powstałej w samochodzie spowodowanej gradobiciem, nadto podnosili, iż wypłacona przez pozwaną kwota 2084,50 zł była niewystarczająca celem pokrycia kosztów naprawy przywracającej stan pojazdu do stanu sprzed szkody. Powodowie powołali się na informację uzyskaną od dokonującego naprawy ich samochodu Ł. K., że naprawa systemem zaproponowanym przez pozwaną nie spowoduje przywrócenia stanu poprzedniego samochodu, co osoba ta potwierdziła będąc przesłuchiwana w charakterze świadka. Nadto powodowie zlecili wykonanie opinii prywatnej rzeczoznawcy samochodowemu P. O., który potwierdził w swojej opinii tę okoliczność i oszacował koszt naprawy na 15 892,30 zł. Z kolei pozwana stała na stanowisku, że sporządzony przez jej wykwalifikowanego pracownika kosztorys zalecający naprawę systemem Smart i szacujący koszty naprawy na 2084,50 zł jest prawidłowy, a zatem brak jest podstaw do jakichkolwiek dalszych świadczeń na rzecz powodów w związku ze szkodą zaistniałą w dniu 23 lipca 2011r.

W niniejszej sprawie rozstrzygnięcie powyższej kwestii wymagało przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej, o który to dowód wnioskowała strona powodowa. Biegły M. M. (2) w swojej opinii pisemnej potwierdził, iż przeprowadzenie naprawy systemem Smart nie doprowadziło pojazdu do stanu sprzed szkody i wskazał, iż naprawa ta winna nastąpić z zastosowaniem lakierowania renowacyjnego. Biegły oszacował również - według stawek obowiązujących w chwili zdarzenia tj. lipcu 2011r. – koszt napraw, które doprowadziłyby stan pojazdu do stanu sprzed szkody na kwotę 8057,09 zł. Sąd oparł swoje ustalenia w tym zakresie w o opinię biegłego, albowiem była ona sporządzona prawidłowo, wnioski w niej zawarte były logiczne, nadto zawierała szczegółowy kosztorys napraw. Podnieść należy, iż zarzuty zgłaszane do opinii biegły w sposób przekonywujący wyjaśnił na rozprawie w dniu 19 listopada 2011r. podtrzymując swoje wnioski zawarte w opinii pisemnej. Biegły wyjaśniając zarzuty powodów podniósł, iż nie zawsze wymiana części na nową będzie lepszym sposobem naprawy niż renowacja tej części, albowiem w sytuacji, gdy wymiana taka ingeruje spójność konstrukcji samochodu, bardziej pożądane będzie dokonanie naprawy dotychczasowej części.

W ocenie Sądu oprócz kwoty wskazanej przez biegłego wynoszącej 8 057,09 zł odszkodowanie winno obejmować także kwotę 492 zł poniesioną tytułem wydatków na opinię rzeczoznawcy. Koszt ten bowiem mieści się w ramach szkody i normalnego związku przyczynowego, gdyż poniesienie tych wydatków przez powodów było obiektywnie konieczne i uzasadnione, albowiem opinia rzeczoznawcy dała ogląd na realną wysokość odszkodowania i pozwoliła na wystąpienie z zasadnym roszczenie ( tak też Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 18 maja 2004r., sygn.akt IIICZP 24/2004).

Skoro zatem szkoda wyniosła łącznie 8549,09 zł, zaś powodom wypłacono 2084,50 zł, należało zasądzić na ich rzecz 6 464,59 zł. Na podstawie art.481§1 i 2 kc od kwoty tej zasądzono odsetki od dnia 5 maja 2012r., albowiem powodowie w wezwaniu do zapłaty z dnia 27 kwietnia 2012r. zakreślili pozwanej termin 7 dni na zapłatę odszkodowania, który upłynął z dniem 4 maja 2012r.

W pozostały zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

W niniejszej sprawie powodowie wygrali w 71% , zaś pozwana w 29%, a zatem zgodnie z tymi proporcjami w punkcie 3 wyroku rozdzielono na strony obowiązek poniesienia kosztów sądowych, które wynikały z wypłaty biegłemu z sum budżetowych kwoty 61,72 zł na poczet wynagrodzenia.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art.100 kpc rozdzielając je stosunkowo zgodnie z przywołanymi powyżej proporcjami, uwzględniając to, iż powód poniósł 300 zł opłaty od pozwu, 1200 zł wynagrodzenia pełnomocnika, 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 1000 zł zaliczki, czyli winien otrzymać tytułem zwrotu tych kosztów 1787,07 zł, natomiast pozwany poniósł 1200 zł wynagrodzenia pełnomocnika, czyli winien otrzymać 348 zł, co ostatecznie dało kwotę 1 439,07 zł zasadzoną na rzecz powodów.