Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 kwietnia 2016 roku

Sąd Rejonowy Szczecin P. i Zachód w S. w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Grodź

Protokolant: Daria Czajkowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 4 listopada 2015 roku, 30 marca 2016 roku

sprawy

D. W.

córki J. i R. z domu P.

ur. (...) w K.

PESEL (...)

oskarżonej o to, że: utrudniała w okresie od 14 grudnia 2013 roku do 29 stycznia 2014 roku uprawnionemu pracownikowi Trzeciego Urzędu Skarbowego w S. przeprowadzenie czynności sprawdzających w zakresie podatku od towarów i usług za II kwartał 2013 roku, w związku ze złożoną przez (...) Sp. z o.o. korektą deklaracji za ww. okres,

tj . o wykroczenie skarbowe określone w art. 83§2 kks

I.  uniewinnia oskarżoną D. W. od popełnienia zarzuconego jej czynu,

II.  na podstawie art. 632 pkt 2 kpk w zw. z art. 113§1 kks koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt IV W 46/15

UZASADNIENIE

P. W. był prezesem zarządu (...) Sp. z o.o. Siedziba spółki mieściła się w S. przy ul. (...). Z dniem 17 września 2012 roku zawieszone zostało wykonywanie działalności przez spółkę. Postanowieniem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 9 grudnia 2013 roku z urzędu wykreślono z rejestru przedsiębiorców KRS (...) dane prezesa zarządu spółki P. W., albowiem ustalono, że z mocy prawa wygasł jego mandat członka zarządu. Wspólnikami w spółce byli D. W. oraz P. M..

Dowód: wyjaśnienia oskarżonej k. 130-131

zeznania A. A. k. 144-145, 60,

odpis pełny z Rejestru Przedsiębiorców k. 37-39,

informacja Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie k. 24

odpis postanowienia k. 25-26

zaświadczenie o dokonaniu wpisu k. 27

lista wspólników k. 28

W dniu 28 października 2013 roku P. W. działając w imieniu (...) Sp. z o.o. złożył on korektę deklaracji dla podatku od towarów i usług (...).

Dowód: deklaracja k. 2-3

W związku ze złożoną korektą deklaracji Trzeci Urząd Skarbowy pismem z dnia 2 grudnia 2013 roku wezwał osobę reprezentującą spółkę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. przy ul. (...) do przedłożenia dokumentów wskazanych w wezwaniu w celu dokonania czynności sprawdzających w podatku od towarów i usług za II kwartał 2013 roku. Wezwanie wysłane zostało na dane (...) Sp. z o.o (...), (...)-(...) S., NIP: (...). Pismo zostało odebrane i jego odbiór pokwitowano pieczęcią (...) Sp. z o.o. (...), (...)-(...) S., NIP: (...). Przesyłka została odebrana w dniu 6 grudnia 2013 roku.

Dowód: kserokopia wezwania wraz z potwierdzeniem odbioru k. 4-5

Pismem z dnia 20 stycznia 2014 roku Trzeci Urząd Skarbowy wezwał osobę reprezentującą spółkę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. przy ul. (...) do przedłożenia dokumentów wskazanych w wezwaniu w celu dokonania czynności sprawdzających w podatku od towarów i usług za II kwartał 2013 roku w związku ze złożoną korektą deklaracji podatkowej (...) za ww. okres. Wezwanie wysłane zostało na dane (...) Sp. z o.o (...), (...)-(...) S., NIP: (...). Pismo zostało odebrane i jego odbiór pokwitowano pieczęcią (...) Sp. z o.o. (...), (...)-(...) S. Przesyłka została odebrana w dniu 22 stycznia 2014 roku przez A. A..

Dowód: kserokopia wezwania wraz z potwierdzeniem odbioru k. 6-7

Kolejne wezwanie, z dnia 5 lutego 2014 roku, adresowane na dane Prezes (...) Sp. z o.o (...), (...)-(...) S., wróciło nie podjęte w terminie. Następne wezwanie, z dnia 26 lutego 2014 roku, adresowane na takie same dane, odebrane zostało przez D. W. w dniu 17 marca 2014 roku.

Dowód: wezwanie wraz z potwierdzeniem odbioru k. 8-9

wezwanie wraz z potwierdzeniem odbioru k. 10-11

Następnie pismem z dnia 17 marca 2014 roku Trzeci Urząd Skarbowy wezwał D. W. do stawiennictwa w dniu 1 kwietnia 2014 roku w charakterze sprawcy wykroczenia skarbowego kwalifikowanego z art. 83§2 kks. Powyższe wezwanie doręczono D. W. odebrała w dniu 2 kwietnia 2014 roku. Na kolejne wezwanie doręczone w przeddzień planowanych czynności. D. W. stawiła się osobiście. W czasie rozmowy z pracownikiem Trzeciego Urzędu Skarbowego w S. D. W. oświadczyła, że nie zajmuje się sprawami spółki (...) i nie posiada żadnych informacji dotyczących jej funkcjonowania. Wskazała, że jej udziały w spółce zostały zajęte w toku postępowania egzekucyjnego. Oświadczyła także, że prezesem spółki był jej mąż, zaś ona odesłała błędnie odebraną korespondencję adresowaną na (...) Sp. z o.o. Zobowiązała się także do złożenia oświadczenia w tym zakresie, czego jednak nie uczyniła.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonej k. 130-131

wezwanie wraz z potwierdzeniem odbioru k. 12-13

notatka urzędowa k. 16

W dniu 9 kwietnia 2014 roku do Trzeciego Urzędu Skarbowego w S. wpłynęło pismo D. W., informujące, że w związku z korespondencją, która nie była adresowana do spółki (...), odsyła ona w załączeniu odebrane pismo. Do pisma załączone było wezwanie z dnia 2 grudnia 2013 roku adresowane do (...) Sp. z o.o.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonej k. 130-131

kserokopia pisma z dnia 7 kwietnia 2014 roku k. 34

D. W. ma obecnie ukończone 41 lat. Ma wyższe wykształcenie, z zawodu jest ekonomistą. Osiąga dochód w kwocie 1.800 złotych miesięcznie. Jest zamężna, ma troje dzieci w wieku 16,13 i 9 lat, które pozostają na jej utrzymaniu. Nie posiada majątku większej wartości. Była jednokrotnie karana sądownie za czyn kwalifikowany z art. 77§2 kks i inne na karę łączną grzywny w rozmiarze 60 stawek dziennych po 50 złotych każda.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonej k. 129,

informacja z K. k. 98-99

Oskarżona nie przyznała się do popełnienia zarzucanego czynu. Wyjaśniła, że jej ostatni kontakt ze spółką (...). z o.o z siedzibą przy ulicy (...) w S., miał miejsce 30 lipca 2010r., kiedy to zakończyła współpracę z tą spółką. Według jej wiedzy, spółka zawiesiła działalność 17 września 2012r. Wyjaśniła, że nigdy nie była w zarządzie tej spółki i nie była uprawniona do jej reprezentowania, nie składała deklaracji VAT za II kwartał 2013r w imieniu spółki (...). W grudniu, praktycznie do końca 2013r., była zatrudniona w spółce (...) z siedzibą w miejscowości (...). W grudniu 2013r. Trzeci Urząd Skarbowy w S. przysłał pismo adresowane do spółki (...) Sp. z o.o., (...) (...)-(...) S.. Korespondencja została odebrana przez pracownika spółki (...), ponieważ przyszła na adres tej spółki. W kopercie znajdowało się pismo wzywające do złożenia dokumentów skarbowych, ale nie skierowane do spółki (...) tylko do spółki (...) Sp. z o.o., co wynikało z numeru NIP, który był w piśmie. W związku z tym, że pismo zostało odczytane jako błędnie skierowane do spółki (...), zostało włożone w kopertę i odesłane do Trzeciego Urzędu Skarbowego w S.. Następnie 17 marca 2014r. przyszło kolejne pismo z Trzeciego Urzędu Skarbowego w S. adresowane do spółki (...) Sp. z o.o., w którym wzywano prezesa spółki na przesłuchanie na dzień 14 marca 2014r, czyli na trzy dni przed odbiorem przesyłki. Następnie oskarżona otrzymała pismo adresowane na jej dane, wzywające do stawiennictwa w T. Urzędzie Skarbowym w S. w dniu 1 kwietnia 2014r. Pismo odebrane zostało 2 kwietnia 2014 roku. Na kolejne wezwania oskarżona się stawiła, jednakże nie została przesłuchana, bowiem osoba prowadząca sprawę była nieobecna. Oskarżona zobowiązała się wówczas, że złoży wyjaśnienia na piśmie do 7 maja 2014r dotyczące udziałów w spółce (...), i takie wyjaśnienia na piśmie złożyła, wskazując, że jej udziały w spółce (...) Sp. z o.o. są zajęte przez komornika. Później otrzymała kolejne wezwanie i dowiedziała się, że do akt nie wpłynęło pismo oskarżonej z wyjaśnieniami. Wyjaśniła również, że nie podpisywała deklaracji podatkowych ani innych dokumentów w imieniu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S.. Prezesem zarządu tej spółki do 2011r. był P. W.. Później została zawieszona działalność spółki. Oskarżonej nie wiadomo nic na temat tego, aby była w imieniu spółki składana korekta deklaracji za II kwartał 2013r. Poza oskarżoną udziały w spółce posiadał M. M., on nie brał jednak udziału w prowadzeniu działalności przez spółkę, było to nawet udokumentowane w KRS. Do 2010r. do lipca księgowość spółki prowadziło zewnętrzne biuro rachunkowe. Oskarżona nie ma wiedzy, kto w późniejszym okresie prowadził księgowość spółki.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej. Korespondują one bowiem ze zgromadzonymi w sprawie dowodami z dokumentów, w tym odpisami z Krajowego Rejestru Sądowego, kserokopiami wezwań i zwrotnych potwierdzeń odbioru. W ocenie sądu nie może budzić wątpliwości, że siedziba (...) Sp. z o.o. znajdowała się w S., zaś osobą uprawnioną do reprezentowania spółki był P. W., do czasu, kiedy to z mocy prawa wygasł jego mandat członka zarządu. Oskarżona, jak wynika z dokumentów posiadała w spółce udziały, które w okresie objętym zarzutem miały podlegać zajęciu komorniczemu. Ze złożonej do akt korekty deklaracji (...) wynika, że złożył ją w imieniu spółki (...), a zatem nie sposób kwestionować wiarygodności wyjaśnień oskarżonej, że nie zajmowała się ona prowadzeniem spraw spółki. Wyjaśnienia oskarżonej co do osoby, która odebrała korespondencję również nie mogą budzić wątpliwości, bowiem świadek A. A. (3) potwierdziła, że odbiorem korespondencji wchodzącej na adresy spółek mających siedzibę w miejscowości N., z reguły zajmowała się ona lub M. C.. Brak jest również powodów do poddawania w wątpliwość wyjaśnień oskarżonej dotyczących przesłania informacji do Trzeciego Urzędu Skarbowego, co do jej udziałów w (...) Sp. z o.o. Z akt sprawy wynika wprawdzie, że nie odnotowano wpływu takiego pisma, ale w świetle zasad doświadczenia życiowego i zawodowego sądu, możliwym jest przyjęcie, że przesyłka zaginęła.

Na wiarę zasługiwały także zeznania świadka A. A.. Są one spójne i konsekwentne, a nadto korespondują z wyjaśnieniami oskarżonej. Zeznania świadka są rzeczowe, opisują czynności, jakich dokonywała w związku z obrotem korespondencji w okresie jej zatrudnienia i okoliczności dotyczące odbioru wezwania z trzeciego Urzędu Skarbowego.

Dokonując ustaleń faktycznych sąd oparł się także na dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy, albowiem ich rzetelność, jak i autentyczność nie były przez strony kwestionowane, zaś sąd nie powziął wątpliwości, aby pochodziły od osób nieuprawnionych, bądź zawierały nieprawdziwe treści.

Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy sąd uznał, że nie daje on jakichkolwiek podstaw do przypisania oskarżonej sprawstwa i winy zarzuconego jej czynu.

Oskarżona stanęła pod zarzutem utrudniania w okresie od 14 grudnia 2013 roku do 29 stycznia 2014 roku uprawnionemu pracownikowi Trzeciego Urzędu Skarbowego w S. przeprowadzenia czynności sprawdzających w zakresie podatku od towarów i usług za II kwartał 2013 roku, w związku ze złożoną przez (...) Sp. z o.o. korektą deklaracji za ww. okres, to jest wykroczenia z art. 83§2 kks.

Zgodnie z treścią art. 83 kks kto osobie uprawnionej do przeprowadzenia czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, kontroli skarbowej lub czynności kontrolnych w zakresie szczególnego nadzoru podatkowego udaremnia lub utrudnia wykonanie czynności służbowej, w szczególności kto wbrew żądaniu tej osoby nie okazuje księgi lub innego dokumentu dotyczącego prowadzonej działalności gospodarczej lub księgę lub inny dokument niszczy, uszkadza, czyni bezużytecznymi, ukrywa lub usuwa, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. W wypadku mniejszej wagi, sprawca tego czynu podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Wprawdzie ustawodawca wskazał jedynie przykładowo na czym polegać ma działanie sprawcy, ale nie może budzić jakichkolwiek wątpliwości, że są to działania o charakterze umyślnym. W ocenie sądu takiego umyślnego działania oskarżonej nie sposób przypisać, zresztą oskarżyciel nie wskazał nawet w zarzucie na czym utrudnianie przeprowadzenia kontroli przez oskarżoną miało polegać, a zatem nie wykazał, że oskarżona wypełniła znamiona zarzuconego jej czynu. Wskazać należy, że oskarżona nie była w żadnej mierze uprawniona ani zobowiązana do działania w imieniu (...) Sp. z o.o. Nie ciążyły na niej obowiązki podatkowe związane z działalnością tej spółki. Nie była w posiadaniu dokumentacji księgowej, nie była osobą uprawnioną do składania deklaracji, czy korekt deklaracji, ani też udzielania wyjaśnień w tym zakresie. Korespondencja kierowana przez organ podatkowy i wzywająca do złożenia wyjaśnień, co do deklaracji, była w sposób oczywisty źle adresowana, bowiem, jak wynika z danych zwartych w Krajowym Rejestrze Sądowym siedziba spółki (...) Sp. z o.o. nigdy nie mieściła się pod adresem, na który była kierowana korespondencja. Sam fakt odebrania wezwania do złożenia wyjaśnień odnośnie przedłożonej przez (...) Sp. z o.o. korekty deklaracji podatku od towarów i usług, nie może zostać odebrany jako wyczerpanie przez oskarżoną znamion wykroczenia z art. 83§2 kks. Oskarżona nie była bowiem adresatem tego wezwania i nie była ona osobą zobowiązaną do udzielania jakichkolwiek wyjaśnień w zakresie obowiązków podatkowych (...) Sp. z o.o. Nie można zatem przyjąć, aby w jakikolwiek sposób utrudniła ona przeprowadzenie czynności sprawdzających, a w szczególności za utrudnianie przeprowadzenia tych czynności nie może zostać uznane omyłkowe odebranie przez pracownika oskarżonej i następnie oskarżoną korespondencji niewłaściwie zaadresowanej, a której odbiorcą winna być (...) Sp. z o.o.

Kierując się powyższym, sąd uniewinnił oskarżoną od popełnienia zarzuconego jej czynu.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 632 pkt 2 kpk w zw. z art. 113§1 kks.