I C 971/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z 2018-03-06

Sygn. akt I C 971/16 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 marca 2018r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anita Wolska

Protokolant: Kamila Starosta

po rozpoznaniu w dniu 06 marca 2018r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W.

przeciwko E. J.

o zapłatę

I.zasądza od pozwanej E. J. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. kwotę 80,96 zł ( osiemdziesiąt złotych dziewięćdziesiąt sześć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 02 marca 2016r. do dnia zapłaty.

II. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 32,27 zł ( trzydzieści dwa złote dwadzieścia siedem groszy).

III. umarza postępowanie w pozostałej części.

IV. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 407,30 zł ( czterysta siedem złotych trzydzieści groszy ) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Anita Wolska

Sygn. akt: I C 971/16

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 02 marca 2016r. powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. wniósł o zasądzenie od pozwanej E. J. kwoty 1.080,96 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty od kwoty 72,37 zł oraz od kwoty 1.008,59 zł, a także zasądzenie od pozwanej kwoty 300,30 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powód wyjaśnił, iż pozwana zawarła z pierwotnym wierzycielem ( (...) S.A.) umowę, której przedmiotem było świadczenie usług telekomunikacyjnych, w związku z tym pozwana obowiązana była uiścić na rzecz pierwotnego wierzyciela kwotę 1.008,59 zł na podstawie noty obciążeniowej nr (...) z dnia 19 marca 2015r. ( termin płatności: 02 kwietnia 2015r.) z tytułu rozwiązania umowy przed upływem czasu na jaki została zawarta. W dniu 11 czerwca 2015r. została zawarta przez powoda z pierwotnym wierzycielem umowa ramowa cyklicznego przelewu wierzytelności, a następnie w dniu 26 października 2015r. strony zawarły umowę cesji wierzytelności: Porozumienie nr 5, do którego dołączono wykaz wierzytelności. Powód podjął próby pozasądowego rozwiązania niniejszego sporu, kierując m.in. do pozwanej przedsądowe wezwanie do zapłaty należnej kwoty oraz zawiadomienie o przelewie wierzytelności, które nie doprowadziły do porozumienia. Jednocześnie wskazano, iż kwota 72,37 zł stanowi sumę skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty należności głównej za okres od dnia następnego po dniu wymagalności do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu t.j. 01 marca 2016r. dochodzoną na podstawie art. 481§ 2 k.c., a nadto powód dochodzi dalszych odsetek ustawowych za opóźnienie w oparciu o art. 482 § 1 k.c. w zw. z art. 481§ 2 k.c. za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Zaś do chwili obecnej pozwana nie uregulowała tych należności, w związku z tym niniejsze powództwo stało się konieczne i celowe( k.2-9).

W dniu 21 marca 2016r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie, VI Wydział Cywilny ( k.10) wydał nakaz zapłaty zgodnie z żądaniem pozwu.

W piśmie z dnia 04 kwietnia 2016r. pozwana powołała się na wpłatę kwoty 100 zł oraz wniosła o rozłożenie należności głównej na raty.

Postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2016r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie, VI Wydział Cywilny stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu, utratę mocy wydanego nakazu zapłaty w całości i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie( k. 21).

W piśmie z dnia 04 maja 2017r. ( k.40-40v) powód dokonał częściowego cofnięcia pozwu ze zrzeczeniem się roszczenia i wniósł o zasądzenie pozostałej części należności wraz z kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz zwrot opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Wskazał, iż w związku z częściową spłatą należności cofa pozew o kwotę 1.000 zł albowiem pozwana dokonała wpłat na taką łączną kwotę t.j. dnia 04 kwietnia 2016r. – 100 zł, w dniu 29 kwietnia 2016r. – 100 zł, w dniu 31 maja 2016r. – 100 zł, w dniu 30 czerwca 2016r. – 100 zł, w dniu 02 sierpnia 2016r. – 100 zł, w dniu 31 sierpnia 2016r. – 100 zł, w dniu 03 października 2016r. – 100 zł, w dniu 31 października 2016r. – 100 zł, w dniu 30 listopada 2016r. – 100 zł, w dniu do 02 stycznia 2017r. – 100 zł. Tym samym po dokonaniu częściowego cofnięcia do zapłaty pozostała kwota 80,96 zł wraz z żądanymi odsetkami ustawowymi oraz odsetki ustawowe od wskazanych wpłat od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Co do kosztów postępowania podniesiono, iż pomimo cofnięcia częściowego to pozwaną należy uznać za stronę przegrywającą, bo w toku procesu spełniła część dochodzonego świadczenia.

Następnie w piśmie z dnia 05 października 2017r. ( k.155-155v) powód sprecyzował, iż dokonał wyliczenia odsetek ustawowych za opóźnienie od poszczególnych wpłat od dnia wniesienia pozwu co dało kwotę 32,27 zł. Tym samym z dochodzonej kwoty należności głównej t.j. 1.008,59 zł ( w związku z łączną wpłatą 1.000 zł ) do zapłaty pozostała kwota 8,59 zł i od tej kwoty zażądał odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Tym samym aktualnie dochodzi zapłaty kwoty 80,96 zł ( 8,59 zł + 72,37 zł ) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Dodatkowo kwoty 32,27 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie z jednoczesnym podtrzymaniem żądania w zakresie kosztów sądowych, obejmując pozostałe żądanie częściowym cofnięciem pozwu ze zrzeczeniem się roszczenia w tym zakresie.

Na rozprawie w dniu 12 grudnia 2017r. ( k.178-179) pozwana przyznała, iż faktycznie na poczet dochodzonej należności dokonała zapłaty kwoty 1.000 zł i wyraziła wolę podjęcia działań zmierzających do uregulowania pozostałej dochodzonej kwoty i podjęcia negocjacji w tym zakresie z powodem. Sąd jednak nie uzyskał potwierdzenia, iż strony doszły do porozumienia i ich końcowe stanowiska przyjął jako ostateczne.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W kwietniu 12 sierpnia 2013r. pozwana E. J. zawarła z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Umowa została zawarta na 24 miesiące t.j. do 12 sierpnia 2015r. z nr konta Abonenta – 1. (...).

Zgodnie z postanowieniami tej umowy w przypadku rozwiązania umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez Abonenta lub przez Operatora z winy Abonenta przed upływem terminu określonego w Umowie, z której zawarciem wiązało się przyznanie Abonentowi przez Operatora ulgi, Operatorowi przysługuje względem Abonenta roszczenie o zwrot przyznanej ulgi w wysokości określonej w Umowie, pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania( pkt VI ust. 1). Roszczenie należne Operatorowi wyliczane będzie według następującego wzoru: Wysokość roszczenia = równowartość przyznanej ulgi* liczba dni pozostałych do końca umowy/liczba dni, na którą zawarta została umowa ( ust.2). Zgodnie z pkt IX Umowy warunki umowy zawarte są także w Regulaminie świadczenia usług telekomunikacyjnych. Jednocześnie pozwana potwierdziła odbiór telefonu N. (...) za 1 zł w ramach promocji S. (...).

(...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. stał się następca prawnym dotychczasowego Operatora zawierającego przedmiotową umowę.

Niniejsza umowa została rozwiązana z powodu braku zapłaty za usługi telekomunikacyjne w kwocie 1.252,20 zł w związku z naruszeniem warunków zawartej umowy. Niniejsza kwota zadłużenia zawierała również notę obciążeniową stanowiąca równowartość ulgi przyznanej Abonentowi w związku z zawarciem umowy, w związku z rozwiązaniem umowy, które nastąpiło przed upływem okresu, na który umowa o świadczenie usług została zawarta. Nastąpiło to w piśmie z dnia 19 marca 2015r., które zostało doręczone pozwanej w dniu 23 marca 2015r.

Niesporne a nadto dowód:

- umowa z 12.08.2013r. k.94-102,

-potwierdzenie odbioru aparatu telefonicznego k.103,

- pismo z 189.03.2015r. k.52-53,

- wydruk informacji komputerowej Poczty Polskiej w zakresie śledzenia przesyłek k.54,

-Regulaminy promocyjny do oferty S. (...) k.106-108, k.110-112v,

-Regulamin świadczenia usług telekomunikacyjnych przez firmę (...) Sp. z o.o. k.113-116,

- faktura z 19.03.2015r. k.117,

- odpisy KRS z 31.12.2013r. k.126-133, z dnia 12.05.2015r. k.133—140v.

W dniu 11 czerwca 2015r. powód ( Cesjonariusz) z (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. ( Cedent) zawarł umowę ramową cyklicznego przelewu wierzytelności. Z zapisów tej umowy z uwagi na charakter tej umowy ( ramowy) wynikało, iż jej postanowienia będą miały zastosowanie również do Porozumień zawieranych na jej podstawie ( § 2 ust.1). W wykonaniu tej umowy Cedent będzie przekazywał cyklicznie raz w miesiącu do 10 dnia miesiąca kalendarzowego pakiety wierzytelności, które będą obejmować należności od Dłużników wynikające z niezapłaconych należności głównych ( faktur i not obciążeniowych), not odsetkowych oraz należnych odsetek( ust.2).W przypadku spełnienia przez pakiet wierzytelności parametrów zgodnych z ust. 5 Cesjonariusz zobowiązuje się do zapłaty ceny za dany pakiet wierzytelności w wysokości 24,99 % łącznej wartości nominalnej pakietu( ust.8). Zgodnie z ust.10 termin płatności ceny wynosi 7 dni od daty podpisania Porozumienia o dokonaniu cesji wierzytelności.

W dniu 26 października 2015r. między stronami tej umowy zostało zawarte Porozumienie nr 5 do Umowy ramowej cyklicznego przelewu wierzytelności z dnia 11 czerwca 2015r.

W dniu 03 grudnia 2015r. sporządzono protokół przekazania wierzytelności w wykonaniu umowy ramowej cyklicznego przelewu wierzytelności z 11 czerwca 2015r. wraz z załącznikiem - Wykaz wierzytelności w wersji papierowej, zawierającym 40.005 pozycji, w tym pod pozycją 11.470 wierzytelności wobec pozwanej E. J. z terminem płatności – 02 kwietnia 2015r. na kwotę 1008,59 zł i odsetkami na kwotę 42,66 zł (z nr konta Abonenta – 1. (...)).

Pismem z dnia 05 listopada 2015r. Operator zawiadomił pozwaną , iż na mocy cesji wierzytelności z dnia 26 października 2015r. dokonał przeniesienia przysługującej mu wierzytelności na rzecz (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W.. Korespondencja została doręczona w dniu 10 listopada 2015r. w tej samej dacie powód skierował do pozwanej wezwanie do zapłaty kwoty 1.058,55 zł w związku z przelewem wierzytelności z dnia 26 października 2015r. w terminie do 10 listopada 2015r. z jednoczesnym zawiadomieniem o przelewie tej wierzytelności na jego rzecz.

Niesporne a nadto dowód:

- umowa ramowa cyklicznego przelewu wierzytelności z 11.06.2015r. k.80—87v,

- potwierdzenie przelewu z 29.10.2015r. k.88,

-porozumienie z 26.10.2015r. k.89,

- protokół przekazania wykazu wierzytelności z 03.12.2015r. k.93,

- wykaz papierowy do protokołu przekazania Wykazu wierzytelności k.90—92,

- zawiadomienie z dnia 05.11.2015r. wraz z potwierdzeniem nadania k.67-69,

- wydruk informacji komputerowej Poczty Polskiej w zakresie śledzenia przesyłek k.70,

- pełnomocnictwo k.71,

- wezwanie do zapłaty z 05.11.2015r. k.65-65v,

- nota odsetkowa k.66,

- pełnomocnictwa k.72-75,

- oświadczenie k.104,

- wyciągi z (...) powoda k.76-77v, k.78-79.

Pozwana w okresie od dnia 04 kwietnia 2016r. do dnia 30 grudnia 2016r. dokonała zapłaty na rzecz powoda w łącznej kwocie 1.000 zł t.j. dnia 04 kwietnia 2016r. – 100 zł( zaksięgowanej w tej samej dacie), w dniu 28 kwietnia 2016r. – 100 zł( zaksięgowanej w dniu 29 kwietnia 2016r.), w dniu 31 maja 2016r. – 100 zł ( zaksięgowanej w tej samej dacie), w dniu 30 czerwca 2016r. – 100 zł( zaksięgowanej w tej samej dacie), w dniu 01 sierpnia 2016r. – 100 zł( zaksięgowanej w dniu 02 sierpnia 2016r.), w dniu 31 sierpnia 2016r. – 100 zł( zaksięgowanej w tej samej dacie), w dniu 30 września 2016r. – 100 zł( zaksięgowanej w dniu 03 października 2016r.), w dniu 31 października 2016r. – 100 zł( zaksięgowanej w tej samej dacie), w dniu 30 listopada 2016r. – 100 zł( zaksięgowanej w tej samej dacie), w dniu 30 grudnia 2016r. – 100 zł( zaksięgowanej w dniu 02 stycznia 2017r.). Po dokonaniu częściowej zapłaty należności głównej ( t.j. 1.008,59 zł ) pozostała kwota 8,59 zł do zapłaty wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. W sumie kwota 80,96 zł ( 8,59 zł + 72,37 zł ) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ta druga tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wymagalności do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu t.j. 01 marca 2016r. Dodatkowo kwota 32,27 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie od poszczególnych powyższych wpłat od dnia 02 marca 2016r. do dnia zapłaty ( zaksięgowania).

Niesporne a nadto dowód:

- potwierdzenie wpłaty z 04.04.2016r. k.15,

- potwierdzenie przelewu z 30.12.2016r. k.41,

- potwierdzenie przelewu z 30.11.2016r. k.42,

- potwierdzenie przelewu z 31.10.2016r. k.43,

- potwierdzenie przelewu z 30.09.2016r. k.44,

- potwierdzenie przelewu z 31.08.2016r. k.45,

- potwierdzenie przelewu z 01.08.2016r. k.46,

- potwierdzenie przelewu z 30.06.2016r. k.47,

- potwierdzenie przelewu z 30.05.2016r. k.48,

- potwierdzenie przelewu z 28.04.2016r. k.49,

- potwierdzenie przelewu z 04.04.2016r. k.50,

- potwierdzenia przelewu k.156,158,160,162,164,166,168,170,172,174,

- wyliczenie odsetek k.157,159,161,163,165,167,169,171,173,175,

-pismo z dnia 05.10.2017r. k.155-155v.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w części, w której nie zostało skutecznie cofnięte wraz ze zrzeczeniem się roszczenia.

Zgodnie z art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku.

§ 2. Pozew cofnięty nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wytoczeniem powództwa. Na żądanie pozwanego powód zwraca mu koszty, jeżeli sąd już przedtem nie orzekł prawomocnie o obowiązku ich uiszczenia przez pozwanego.

§ 3. W razie cofnięcia pozwu poza rozprawą przewodniczący odwołuje wyznaczoną rozprawę i o cofnięciu zawiadamia pozwanego, który może w terminie dwutygodniowym złożyć sądowi wniosek o przyznanie kosztów. Gdy skuteczność cofnięcia pozwu zależy od zgody pozwanego, niezłożenie przez niego oświadczenia w tym przedmiocie w powyższym terminie uważa się za wyrażenie zgody.

§ 4.Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa.

Artykuł 203 § 2 stanowi, że cofnięcie pozwu niweczy skutki (procesowe jak i materialnoprawne) wywołane jego wniesieniem. Pozwany traktowany jest jak wygrywający proces, dlatego należy mu się zwrot kosztów procesu, o ile złoży wniosek. Artykuł 203 § 2 jest przepisem szczególnym do art. 109 i 102. Należy jednak uznać, że jeżeli cofnięcie pozwu nastąpiło wskutek dokonania zapłaty przez pozwanego po wytoczeniu powództwa, to pozwany obowiązany jest do zwrotu kosztów procesu powodowi. Stanowisko to należy wywieść z tezy, że zaspokojenie przez pozwanego roszczenia powoda po wytoczeniu pozwu jest równoznaczne z przegraniem przez niego procesu (orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 21 lipca 1951 r., C 593/51, OSN(C) 1952, nr 2, poz. 49). Zgodnie natomiast z postanowieniem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 29 marca 2012 r. I ACz 491/12 –„Z literalnego brzmienia art. 203 § 2 k.p.c. wynika, że w przypadku cofnięcia pozwu zwrot kosztów postępowania przysługuje wyłącznie pozwanemu, o ile zgłosi w tym zakresie wniosek w wymaganym terminie. Od tej zasady zachodzi wyjątek w sytuacji, gdy podjęcie tej czynności procesowej wiązało się z zaspokojeniem powoda w toku postępowania. W tym jednakże przypadku to na powodzie spoczywa ciężar wykazania, że wystąpienie z pozwem było niezbędne do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony i faktycznie doszło do jego zaspokojenia w toku procesu”. LEX nr 1136094. Zaś w postanowieniu z dnia 10 lutego 2011 r. Sąd Najwyższy w sprawie IV CZ 111/10 orzekł, iż „obowiązek zwrotu kosztów może wyjątkowo nie obciążać strony cofającej pozew lecz stronę przeciwną, jeśli wystąpienie z pozwem było niezbędne do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony, a ciężar dowodu wystąpienia tych okoliczności obciąża cofającego pozew”. LEX nr 898274.

Jednocześnie stosownie do art. 355 § 1 i 2 k.p.c. jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, przy czym postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew w piśmie procesowym.

Zdaniem sądu w okolicznościach niniejszej sprawy cofnięcie pozwu nie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego, ani nie zmierza do obejścia prawa (art. 203 § 4 k.p.c.), tym samym należało uznać, że powód dokonał tej czynności ze skutkiem prawnym, co czyniło wydanie wyroku w przedmiotowej sprawie w zakresie cofniętego powództwa zbędnym i dlatego na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. w zw. z art. 203 k.p.c. orzec należało jak w pkt III sentencji niniejszego wyroku. W tym miejscu wskazać należy, iż w piśmie z dnia 05 października 2017r. ( k.155-155v) powód sprecyzował, iż dokonał wyliczenia odsetek ustawowych za opóźnienie od poszczególnych wpłat pozwanej od dnia wniesienia pozwu ( t.j. od dnia 02 marca 2016r.) do dnia zapłaty ( w dacie faktycznego przekazania tych kwot na konto – zaksięgowania) co dało kwotę 32,27 zł. Tym samym z dochodzonej kwoty należności głównej t.j. 1.008,59 zł ( w związku z łączną wpłatą pozwanej na kwotę 1.000 zł ) do zapłaty pozostała kwota 8,59 zł i od tej kwoty zażądał odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Tym samym aktualnie dochodził zapłaty kwoty 80,96 zł ( 8,59 zł + 72,37 zł ) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Dodatkowo kwoty 32,27 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie z jednoczesnym podtrzymaniem żądania w zakresie kosztów sądowych, obejmując pozostałe żądanie częściowym cofnięciem pozwu ze zrzeczeniem się roszczenia w tym zakresie.

Podstawą prawą żądania powoda była umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 12 sierpnia 2013r. zawarta pomiędzy pozwana a (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W.. Wierzytelność ta następnie została w drodze przelewu wierzytelności przeniesiona na rzecz powoda.

Podkreślić należy, iż uregulowany w art. 509 k.c. przelew wierzytelności należy do czynności prawnych rozporządzających, bowiem przenosi na nabywcę wierzytelność przysługującą zbywcy, tj. prawo podmiotowe wierzyciela do żądania od dłużnika świadczenia. Podkreślić należy także, że warunkiem skutecznej cesji wierzytelności jest istnienie tego prawa. Aby wierzytelność mogła być przedmiotem przelewu, musi być w dostateczny sposób zindywidualizowana poprzez dokładne określenie stosunku zobowiązaniowego, z którego wynika. Judykatura przyjęła, że oznaczenie wierzytelności to wskazanie stron tego stosunku, świadczenia oraz przedmiotu świadczenia. Elementy te w momencie zawierania umowy przelewu powinny być oznaczone lub przynajmniej oznaczalne. Natomiast do chwili przejścia wierzytelności z majątku zbywcy do majątku nabywcy winno nastąpić dokładne sprecyzowanie pozostałych elementów stosunku zobowiązaniowego, w ramach którego istnieje zbywana wierzytelność (wyrok SN z dnia 11 maja 1999 r., III CKN 423/99, Biul. SN 2000/1/1). W niniejszej sprawie legitymacja czynna powoda nie była kwestionowana, także zasadność i wysokość dochodzonego roszczenia. Pozwana przyznała także, iż na poczet dochodzonej kwoty dokonała zapłaty w łącznej kwocie 1.000 zł, co znalazło odzwierciedlenie w zmodyfikowanym stanowisku strony powodowej i było podstawą częściowego cofnięcia pozwu w zakresie należności głównej. Tym samym stan faktyczny w niniejszej sprawie w całości był bezsporny. Ustalony został na podstawie dokumentów złożonych przez strony, których prawdziwość ani treść nie była kwestionowana, a i sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności dyskwalifikujących wskazane dowody. Takie ustalenia faktyczne i niesporne stanowiska stron były podstawą do uwzględnienia żądania powoda w zakresie niespłaconej kwoty 8,59 zł z tytułu należności głównej. Ponadto za uzasadnione sąd uznał zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda skapitalizowanych odsetek ustawowych liczonych od należności głównej od dnia wymagalności do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu w kwocie 72,37 zł. Zgodnie bowiem z art. 482 § 1 k.c. od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy. Możliwość zaś żądania odsetek za opóźnienie w zapłacie wynika z art. 481 § 1 i 2 k.c., które stanowią, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Stąd w pkt I wyroku zasądzona została łącznie kwota 80,96 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 02 marca 2016r. do dnia zapłaty. Natomiast w pkt II wyroku sąd zasądził kwotę 32,27 zł, która stanowiła skapitalizowane odsetki ustawowe za opóźnienie od poszczególnych kwot uiszczanych przez pozwaną na poczet należności głównej za okres od wniesienia pozwu do dnia faktycznej zapłaty( faktycznego przekazania na konto powoda).

W okolicznościach niniejszej sprawy powód cofając pozew wskazał uzasadnienie swojej decyzji procesowej t.j. częściową zapłatę należności głównej w toku procesu. Tym samym kosztami postępowania Sąd obciążył po myśli art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. stronę pozwaną. Na poniesione przez powoda koszty wynoszące w sumie 407,30 zł składały się: kwota 360 zł tytułem wynagrodzenia radcy prawnego w wysokości określonej w stosunku do wartości przedmiotu sporu na podstawie § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015r.,poz. 1804 ze zm.), kwota 17 zł uiszczona tytułem opłaty skarbowej od udzielonego radcy prawnemu pełnomocnictwa oraz kwota 0,30 zł tytułem innych kosztów ( opłata manipulacyjna dla dostawcy usług płatności).

Uwzględniając powyższe orzec należało, jak w pkt IV sentencji wyroku.

SSR Anita Wolska

I C 971/16 upr Dnia 21 marca 2018r.

Zarządzenia:

1. Odnotować,

2. Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. powoda

3. Akta wpływem lub za 28 dni od wykonania.

SSR Anita Wolska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Pankiewicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie
Osoba, która wytworzyła informację:  Anita Wolska
Data wytworzenia informacji: