Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 grudnia 2017r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anita Wolska

Protokolant: Kamila Starosta

po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2017r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa Banku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

przeciwko S. B.

o zapłatę

I.oddala powództwo.

II.zasądza od powoda Banku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz powoda S. B. kwotę 1.217 zł ( jeden tysiąc dwieście siedemnaście złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Anita Wolska

Sygn. akt I C 1348/16

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 24 czerwca 2016r. powód Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie o orzeczenie nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, że pozwany S. B. powinien zapłacić na jego rzecz kwotę 3.260,18 zł wraz z odsetkami ustawowymi za okres od dnia 24 czerwca 2016r. do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwotą 0,41 zł tytułem prowizji e-C..

W uzasadnieniu zgłoszonego roszczenia powód wskazał, że jest następcą prawnym (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W., z którą pozwany związany był umową o kredyt odnawialny zawartą w dniu 2 kwietnia 2008r. Powód wyjaśnił, iż z tytułu przedmiotowej umowy przysługuje mu wobec pozwanego wymagalna wierzytelność w wysokości 3.260,18 zł, obejmująca kwotę niespłaconego kapitału kredytu – 2.460,54 zł, odsetki umowne za okres od powstania zaległości do 13 lipca 2015r. – 298,97 zł, odsetki za zwłokę liczone od dnia powstania zaległości do dnia 23 czerwca 2016r. – 331,57 zł, a nadto opłaty i prowizje – w wysokości 169,10 zł. Podkreślił, iż pozwany, pomimo wezwania go do zapłaty należności, nie uczynił zadość żądaniu powoda( k.2-5).

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 26 września 2016r. wydanym w sprawie o sygn. akt XVI Nc-e 1043712/16 Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie orzekł zgodnie z żądaniem pozwu( k.8-9).

Pismem z dnia 12 października 2016r. ( k.14-16) pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych. Pozwany zakwestionował istnienie dochodzonej w pozwie wierzytelności, podnosząc zarzut niewykazania roszczenia zarówno co do zasady jak i wysokości. Jednocześnie zaprzeczając, aby posiadał zadłużenie z tego tytułu.

Postanowieniem z dnia 18 listopada 2016r. ( k.21) postanowiono o przekazaniu niniejszej sprawy tut. Sądowi w związku ze skutecznie wniesionym sprzeciwem i utracie mocy prawnej w całości powyższego nakazu zapłaty.

Następnie w piśmie procesowym z dnia 16 sierpnia 2017r. ( k.52-53v) pozwany podtrzymał powyższe zarzuty, dodając, iż powód nie udokumentował transakcji w ramach udzielonego limitu, w wyniku których miało dojść do powstania zadłużenia pozwanego. Zwrócił przy tym uwagę, iż w umowie zastrzeżono limit kredytowy do kwoty 1.500 zł, tymczasem powód dochodził zaległości kapitałowej w kwocie 2.460,54 zł, a zatem przewyższającej ten limit. Zaznaczył, iż w odróżnieniu od umowy kredytowej w rozumieniu art. 69 ust.1 prawa bankowego umowa o kartę kredytową nie określa wprost wysokości zadłużenia, lecz umożliwia dokonywanie transakcji w ciężar udzielonego limitu. Wysokość zobowiązania kredytobiorcy będzie zatem zależeć od tego kiedy oraz jakich transakcji dokonał kredytobiorca z użyciem wydanej karty, a w jego ocenie powód nie przedstawił takiego dowodu t.j. dowodu pozwalającego na ustalenie wysokości zadłużenia pozwanego. Takim dowodem nie jest historia rachunku dla określonego konta. Nadto zarzucił, iż w sprawie nie wykazano umownej podstawy obciążenia pozwanego kosztami z tytułu ubezpieczenia ( 522 zł ), opłat i prowizji ( 310,01 zł), w tym opłat windykacyjnych ( 270 zł). W ocenie pozwanego przedłożone dokumenty nie stanowiły również wystarczającej podstawy do wykazania żądania odsetek albowiem umowa z dnia 02 kwietnia 2008r. nie określa mechanizmu naliczania odsetek, a powód nie podał również danych umożliwiających kontrole tego składnika roszczenia, w szczególności kwot od jakich były naliczane odsetki w poszczególnych kategoriach, ich stawki oraz okresów odsetkowych.

Powód ustosunkowując się do stanowiska pozwanego do pisma z dnia 04 września 2017r. ( k.59-73) przedłożył historię rachunku pozwanego z wyszczególnieniem transakcji oraz zestawienie sposobu naliczania odsetek oraz regulamin korzystania z karty kredytowej. Jednocześnie podniósł, iż pozwany nie zaprzecza, aby zawarł przedmiotowa umowę, a kwestionuje wysokość roszczenia, w tym prawidłowość i zasadność naliczenia odsetek. Tym samym powód przedłożył powyższe dowody z dokumentów. Nadto w piśmie z dnia 26 października 2017r. ( k.83) wniósł o uznanie twierdzeń i zarzutów pozwanego za bezzasadne i rozstrzygnięcie sprawy zgodnie z żądaniem pozwu, nadto o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie jak również zgłoszone wnioski dowodowe.

Na rozprawie w dniu 12 grudnia 2017r. ( k.92) pełnomocnik pozwanego oświadczył, iż otrzymał powyższe pismo. Podtrzymał swoje stanowisko procesowe i argumentację przedstawioną w piśmie z 16 sierpnia 2017r. Dokumenty i dowody przedstawione przy kolejnym piśmie z 4 września 2017r. nie podważają zakwestionowania przez stronę pozwaną co najmniej części roszczenia w łącznej kwocie 1.102 zł, a zawierającej ubezpieczenie, opłaty, prowizje oraz opłaty windykacyjnej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 2 kwietnia 2008r. S. A. ( Spółka Akcyjna) z siedzibą w P. Oddział w Polsce z siedzibą w W. zawarł ze S. B. umowę o kartę kredytową nr (...).Na jej podstawie bank oddał do dyspozycji kredytobiorcy środki pieniężne ( kredyt) w ramach odnawialnego limitu kredytowego do wysokości 1.500 zł. Jednocześnie zobowiązał się, iż wyda i doręczy kredytobiorcy kartę kredytową umożliwiającą korzystanie z kredytu. Pozwany S. B. zobowiązał się zaś do korzystania z kredytu tylko w celach konsumpcyjnych. Oprocentowanie wykorzystanego kredytu ( odsetki umowne) było zmienne. Wysokość należnych bankowi odsetek umownych, odsetek za opóźnienie i prowizji określa Tabela Odsetek i Prowizji zwana dalej (...). Wysokość należnych bankowi opłat określa Tabela Opłat. Częścią umowy jest Regulamin korzystania z Karty Kredytowej zwany dalej (...), Tabela Odsetek i Tabela Opłat, w szczególności Regulamin, Tabela Odsetek i Tabela Opłat może ulec zmianie zgodnie z Regulaminem ( § I i II umowy).Zgodnie z § IV tej umowy kredytobiorca zostanie ubezpieczony na podstawie umów ubezpieczenia zbiorowego zawartych pomiędzy bankiem a odpowiednimi zakładami ubezpieczeń. Kredytobiorca zobowiązuje się wykonywać obowiązki z umowy ubezpieczenia z wyjątkiem obowiązku zapłaty składki. Natomiast zapłaci bankowi opłatę za zapewnienie powyższego ubezpieczenia, określoną w Tabeli Opłat, obejmującą w szczególności całość kosztów ubezpieczenia. Bank jest uprawniony do odbioru wszelkich świadczeń z tytułu umowy ubezpieczenia i zaliczenia ich na poczet zadłużenia z tytułu umowy do wysokości salda zadłużenia. Jak wynika z treści §VI ust.7 kredytobiorca oświadczył, że otrzymał następujące dokumenty i zapoznał się z nimi, zaś strony oświadczają, że przyjmują te dokumenty: Regulamin Korzystania z Karty Kredytowej, Tabela Odsetek i Prowizji zawierająca także informacje o rzeczywistej rocznej stopie oprocentowania i całkowitym koszcie kredytu, Tabela Opłat, Załącznik nr 1 do Umowy zawierający informacje o kosztach sądowych i postępowaniu egzekucyjnym, informacja o prawie odstąpienia od Umowy i wzór oświadczenia o odstąpieniu, warunki wybranych ubezpieczeń. Kredytobiorca oświadczył, iż otrzymał niepodpisany egzemplarz Umowy odpowiadającej jej treści.

W § 16 Regulaminu Korzystania z Karty Kredytowej określono zasady dotyczące kwoty do zapłaty za okres rozliczeniowy jeżeli Tabela Odsetek lub Tabela Opłat nie stanowi inaczej.

Dowód:

- umowa o kartę kredytową z dnia 02.04.2008 r. k. 31,

- zaświadczenie o zatrudnieniu i dochodach k. 32,

- kserokopia dowodu osobistego k. 32v,

- wniosek o kartę kredytową k. 33,

- regulamin korzystania z karty kredytowej k. 62-65,

-tabela opłat, załącznik nr 1 do umowy k.65v-66.

W dniu 28 kwietnia 2015r. (...) Spółka Akcyjna Oddział w Polsce z siedzibą w W. skierował do S. B. pismo o wypowiedzeniu umowy o nr (...) za 60-dniowym okresem wypowiedzenia, ustalając, że na dzień 28 kwietnia 2015r. należność banku z tytułu braku minimalnej spłaty kredytu wyniosła 2.937,65 zł. Jednocześnie bank wezwał kredytobiorcę do zapłaty powyżej kwoty w terminie do 60 dni od daty odebrania niniejszego wypowiedzenia.

Kredytodawca sporządził historię rachunku bankowego dla konta numer (...) według stanu na 23 czerwca 2016r., w której stwierdził saldo w wysokości 2.460,54 zł z tytułu kapitału, 298,97 zł z tytułu odsetek umownych, 331,57 zł z tytułu odsetek za opóźnienie, 47 zł z tytułu opłat i prowizji, 37 zł z tytułu ubezpieczenia, oraz 85 zł tytułem opłat windykacyjnych. Tym samym z saldem końcowym na kwotę 3.260,18 zł.

Pismem z dnia 26 lutego 2016r. (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W. wezwał S. B. do zapłaty kwoty 3.149,07 zł tytułem zadłużenia wynikającego z umowy o kredyt odnawialny.

Dowód:

- historia rachunku k. 34-35, 60-61,

- zestawienie odsetek k. 67,

- zestawienie transakcji k. 68-73,

- wypowiedzenie z 28.04.2015r. k. 36,

- wezwanie do zapłaty z 26.02.2016r. k. 30.

Następnie w dniu 31 maja 2016r. nastąpiło połączenie Banku (...) Spółki Akcyjnej w W. (jako spółki przejmującej) oraz (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.(jako spółki przejmowanej) poprzez przeniesienia całego majątku spółki przejmowanej (...) Bank S.A. na spółkę przejmującą – Bank (...) S.A.

Okoliczności niesporne, a nadto dowód:

- postanowienie z dnia 04.08.2015 r. k. 37

- wydruk z KRS k. 39-44

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawę żądania pozwu stanowił art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 2002 roku o elektronicznych instrumentach płatniczych ( Dz.U. Nr 169, poz. 1385 ze zmianami), zgodnie z którym przez umowę o kartę płatniczą wydawca karty płatniczej zobowiązuje się wobec posiadacza karty płatniczej do rozliczania operacji dokonanych przy użyciu karty płatniczej, a posiadacz zobowiązuje się do zapłaty kwot operacji wraz z należnymi wydawcy kwotami opłat i prowizji lub do spłaty swoich zobowiązań na rachunek wskazany przez wydawcę. Zgodnie z art. 2 pkt 7 tej ustawy kartą płatniczą jest karta identyfikująca wydawcę i upoważnionego posiadacza, uprawniająca do wypłaty gotówki lub dokonywania zapłaty, a w przypadku karty wydanej przez bank lub instytucję ustawowo upoważnioną do udzielania kredytu - także do dokonywania wypłaty gotówki lub zapłaty z wykorzystaniem kredytu.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie ustalono na podstawie przedłożonych przez strony dokumentów uwzględniając, że żadna ze stron nie kwestionowała ich treści, zaś Sąd również nie powziął wątpliwości, co do ich autentyczności. Sąd w oparciu o podpisaną przez pozwanego umowę o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty kredytowej uznał, iż na skutek podpisania przedmiotowej umowy doszło do powstania pomiędzy stronami stosunku obligacyjnego w postaci umowy z posiadaczem karty. Nadto strona pozwana przedstawiła historię rachunku obrazujące zestawienie dokonanych przez pozwanego transakcji w ramach przyznanego mu limitu kredytowego.

Zdaniem Sądu materiał dowodowy nie stwarzał jednak podstaw do zweryfikowania prawidłowości wyliczenia wysokości kwot wskazanych w pozwie, w tym odsetek i opłat. Pozwany, kwestionując żądanie pozwu co do zasady, w sposób wyraźny wniósł również swoje zastrzeżenia dotyczące sposobu wyliczenia należności głównej i ubocznych. Wobec tych zarzutów powód winien przedstawić umowną podstawę przyjętego w pozwie wyliczenia należności głównej, odsetek oraz dodatkowych kosztów w postaci ubezpieczenia, opłat oraz prowizji.

Zauważyć należało, iż podpisana przez pozwanego umowa z dnia 2 kwietnia 2008r. stanowiła wyraz akceptacji kredytobiorcy warunków regulaminu korzystania z karty kredytowej, tabeli odsetek i prowizji oraz tabeli opłat. Jednocześnie przedmiotowa umowa statuując odpowiedzialność kredytobiorcy z tytułu odsetek, opłat, prowizji oraz ubezpieczenia zawierała odesłanie do wyżej wskazanego regulaminu korzystania z karty kredytowej, tabeli odsetek i prowizji oraz tabeli opłat. Dla odtworzenia treści stosunku prawnego pomiędzy stronami w tym względzie nie było zatem wystarczające samo powołanie się przez powoda na zapis regulaminu czy tabel. Strona powodowa przedłożyła tymczasem regulamin wraz z tabelą opłat, z których w żaden sposób nie wynikało, iż stanowiły załącznik do zawartej z pozwanym umowy o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty kredytowej. Załączony regulamin nie został opatrzony podpisem pozwanego, nie zawierał także postanowień dotyczących okresu jego obowiązywania. Nie można było zatem stwierdzić w jakim okresie obowiązywał wzmiankowany regulamin, a w szczególności – czy obowiązywał on w takim brzmieniu w dacie zawarcia umowy z pozwanym tj. według stanu na dzień 2 kwietnia 2008r. oraz czy i w jakim okresie następowała zmiana tych regulacji zgodnie z § II ust.5 przedmiotowej umowy. Nadto, powód nie przedstawił wskazanej w umowie tabeli odsetek i prowizji. Brak jest zatem podstaw do ustalenia całej treści umowy. Nie jest zatem wiadome, na jakiej podstawie obliczono zgłoszoną wierzytelność, ani jak wyliczono odsetki.

W konsekwencji na podstawie przedłożonych dokumentów nie sposób było ustalić, że wskazane w pozwie kwoty obejmowały należności związane z udzieleniem pozwanemu limitu kredytowego, a obciążenie nimi pozwanego miało swoją podstawę w treści zawartej umowy z dnia 2 kwietnia 2008 r.

Podkreślić należy, iż zgodnie z zasadami procesu cywilnego ciężar gromadzenia materiału dowodowego spoczywa na stronach (art. 232 k.p.c., art. 3 k.p.c., art. 6 k.c.). Jego istota sprowadza się zaś do ryzyka poniesienia przez stronę ujemnych konsekwencji braku wywiązania się z powinności przedstawienia dowodów. Skutkiem braku wykazania przez stronę prawdziwości twierdzeń o faktach istotnych dla sprawy jest tylko to, że twierdzenia takie zasadniczo nie będą mogły leżeć u podstaw sądowego rozstrzygnięcia. Strona, która nie udowodni przytoczonych twierdzeń, utraci korzyści, jakie uzyskałaby aktywnym działaniem.

Konkludując należało uznać, że powód nie dowiódł podstaw wysokości wierzytelności określonej w pozwie. W rezultacie przedstawione w sprawie dowody nie pozwoliły ustalić, iż pozwany pozostaje zobowiązany wobec powoda do zapłaty oznaczonej przez powoda kwoty.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w pkt I wyroku.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów znajdowało podstawę w treści art. 98 §1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. wyrażonej w nim zasadzie odpowiedzialności za wynik procesu. Zgodnie z powołanym przepisem strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, przy czym do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się jego wynagrodzenie i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. W niniejszym postępowaniu pozwany okazał się stroną wygrywającą sprawę w całości. W konsekwencji sąd obciążył powoda obowiązkiem zwrotu poniesionych przez pozwanego kosztów procesu, które obejmowały wynagrodzenie radcy prawnego w wysokości 1.200 zł, ustalonej w oparciu o § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015. poz.1804 ze zm.) w treści obowiązującej w dacie wniesienia pozwu oraz koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (17 zł).

SSR Anita Wolska

Sygn. akt I C 1348/16

Dnia 08 stycznia 2018 roku

Zarządzenia:

1.  Odnotować,

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda,

3.  Akta z wpływem lub za 21 dni.

SSR Anita Wolska