Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 września 2017r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w IV Wydziale Karnym w składzie: Przewodniczący: SSR Radosław Lorenc

Protokolant: Alicja Wojciechowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 31 sierpnia 2017r.

przy udziale oskarżyciela publicznego J. K.

sprawy D. K.

syna B. i G. z domu G.

ur. (...) w S.

PESEL (...)

oskarżonego o to, że:

w okresie od dnia (...) do dnia (...)działając czynem ciągłym z wykorzystaniem takiej samej sposobności uczestniczył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez sieć Internet w zagranicznych zakładach wzajemnych, urządzanych przez firmę (...), poprzez dokonywanie wpłat i wypłat na i z rachunku bankowego w Banku (...) S.A. o numerze (...), prowadzonego na rzecz firmy (...)poprzez własny rachunek bankowy w banku (...)o nr (...),

tj . o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks

orzeka

I.  uniewinnia oskarżonego D. K. od popełnienia zarzuconego mu czynu;

II.  na podstawie art. 632 pkt 2 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt IV K 125/16

UZASADNIENIE

(...)jest zagranicznym podmiotem, który za pośrednictwem strony internetowej (...)prowadzi działalność w zakresie przyjmowania zakładów na wydarzenia sportowe. D. K., znając nazwę tej firmy z reklam w telewizji i z treści banerów oraz koszulek, widzianych przez niego na imprezach sportowych m.in. w kraju, postanowił skorzystać z jej usług, zakładając na jej stronie swoje konto. Z uwagi na owe reklamy oraz powszechną dostępność do portalu był przekonany, iż korzystanie z niego jest legalne, niezależnie od tego, czy użytkownik w tym czasie przebywa w Polsce, czy też poza jej granicami.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego, k. 147 – 149,

- kserokopie informacji medialnych, k. 136 – 146.

D. K. często wyjeżdżał zagranicę. Poza granicami Polski znajdował się w szczególności w sierpniu 2011r. Natomiast w okresie od 26 września 2011r. do 5 października 2011r. na jego rachunek bankowy wspomniana firma przelewała środki pieniężne w kwocie łącznie 7. 000 zł. W tytułach przelewu znajdowała się adnotacja: (...), oznaczająca wypłatę wygranych. Nie wiadomo, kiedy i w jakim kraju D. K. złożył dyspozycję wzięła udziału w zakładzie wzajemnym, w których wygrał ww. łączną kwotę.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego, k. 147 – 149,

- tabela, k. 12,

- historia rachunku, k. 46 – 48,

- dokumentacja fotograficzna, k. 129 - 130,- kserokopia paszportu, k. 131 - 133

D. K. ma obecnie ukończone 28 lat. Posiada wykształcenie wyższe, z wyuczonym zawodem inżyniera mechaniki i budowy maszyn. Jest bezdzietnym kawalerem. Obecnie jest bezrobotny. Nie był dotychczas karany sądownie.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego, k. 117, 147,

- informacja z K., k. 62.

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu, wyjaśniając jednocześnie, że był przeświadczony o legalności strony internetowej, na której dokonywał zakładów z uwagi na powszechny dostęp do niej oraz obecne w mediach i na stadionach polskich reklamy, które zachęcały do skorzystania z niej. Jak wskazał, w regulaminie strony były wymienione państwa, w których ta strona jest nielegalna, zaś wśród nich Polska nie znajdowała się i w związku z tym nie miał pojęcia o nielegalności tej działalności na terenie kraju. Stwierdził, iż, gdyby wiedział, że jest to niedozwoloen, nie dokonywałby zakładów, co określał mianem wypłaty pieniędzy z tej strony. Jak stwierdził, sam nie jest prawnikiem i nie zna kodeksu karnego skarbowego. Wskazał też, że nie pamięta, gdzie przebywał w okresie objętym zarzutem, przy czym mógł wtedy przebywać za granicą na wyjazdach wycieczkowych na Węgrzech, Słowacji i Ukrainie, zaś jego konto w (...) może być obsługiwane z zagranicy. Był przy tym pewien, iż jego wyjazdy zagranicę miały miejsce przed 27 września 2011r.

W ocenie Sądu nie sposób odmówić wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego, nie przyznającego się do sprawstwa zarzuconego mu czynu. Wskazać bowiem należy, że oskarżyciel nie przedstawił absolutnie żadnych dowodów, które sprzeciwiałyby się uznaniu jego twierdzeń za wiarygodne. W ocenie sądu w sprawie brak jest zatem jakichkolwiek dowodów pozwalających na ustalenie, czy i kiedy oskarżony świadomie uczestniczył w zagranicznych grach losowych lub zagranicznych zakładach wzajemnych i że czynił to, przebywając na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Nie budzi wątpliwości fakt, że oskarżony założył konto gracza na wspomnianym portalu, jednakże z samego tego faktu nie sposób wywodzić, iż był on sprawcą zarzuconego mu czynu. Nie ma bowiem żadnych podstaw, by kwestionować twierdzenia obrony, iż oskarżony zawierał zakłady sportowe za pośrednictwem strony (...)w czasie poprzedzającym okres objęty zarzutem, a to oznaczałoby, iż istnieje duże prawdopodobieństwo, że czynił to zagranicą. Oczywistym jest bowiem, że jeżeli oskarżony począwszy od 26 września 2011r. otrzymywał przedmiotowe przelewy zawierające sformułowany w języku niemieckim tytuł, mogący sugerować, iż były to wygrane pieniężne, to owe zakłady musiał zawierać wcześniej, np. w sierpniu 2011r., kiedy to bezspornie znajdował się poza granicami RP. W sprawie nie było oprócz tego żadnych dowodów, które mogłyby skutecznie zaprzeczyć sformułowanej przez oskarżonego wersji (i to nawet przyjmując, iż uczestniczył on w grach i zakładach wzajemnych na terenie Polski ), iż był on przeświadczony, iż nie łamie obowiązujących przepisów uczestnicząc w zakładach za pośrednictwem serwisu internetowego przedsiębiorstwa, którego logo obecne jest w mediach oraz na banerach reklamowych widocznych na rożnego rodzaju polskich imprezach sportowych, a nawet na koszulkach sportowców ( k. 137 i nast. ). Taka reklama zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego może w świadomości odbiorcy rodzić bowiem zaufanie co do legalności oferowanych przez nią usług w każdym aspekcie. Nadto z regulaminu serwisu (...)dołączonego przez oskarżyciela publicznego wynika, to na co zwracał uwagę oskarżony, iż były wymienione w nim państwa, w których przebywający nie mogą rejestrować się jako gracze, a Polska nie była wśród nich wymieniona ( vide punkt” F.4 Ogólnych warunków handlowych, k. 15v). Tym bardziej powodować mogło to przeświadczenie oskarżonego o legalności uczestnictwa w zakładach wzajemnych, a zatem działał on dodatkowo w usprawiedliwionej nieświadomości jego karalności.

Brak było zastrzeżeń, co do wiarygodności zebranych w aktach sprawy dokumentów, które zostały sporządzone przez właściwe osoby i zgodnie z prawem, a żadna ze stron nie kwestionowała ich wiarygodności, choć nie pozwoliły one ustalić czy oskarżony dopuścił się zarzucanego czynu. Należy przy tym jednak wskazać, iż oskarżyciel chciał dowieść, że oskarżony uczestniczył w zagranicznych zakładach wzajemnych i grach na terenie kraju, lecz nie zgromadził dowodów potwierdzających tego, iż rzeczywiście miało to miejsce w Polsce, a nie w czasie zagranicznych wyjazdów oskarżonego. Nie przedstawił on bowiem choćby czasu logowań do serwisu (...)i numerów IP z których to następowało. Niniejszy proces ma charakter kontradyktoryjny i to na stronach ciążył obowiązek prowadzenia postępowania dowodowego, a nie na Sądzie. W ocenie sądu zgromadzone w sprawie dowody, a właściwie brak jakichkolwiek dowodów pozwalających na przypisanie oskarżonemu sprawstwa i winy, obligowały sąd do uniewinnienia oskarżonego. Dla przypisania czynu z art. 107 § 2 kks koniecznym jest bowiem wykazanie, że sprawca uczestniczył w zagranicznej grze losowej lub zagranicznym zakładzie wzajemnych i czynił to świadomie będąc na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Nie jest zatem wystarczającym złożenie przez oskarżyciela na poparcie wniesionego aktu oskarżenia tak naprawdę jedynie dokumentów w postaci wykazu operacji bankowych. Dowody te w ocenie sądu nie są dowodami, które jednoznacznie potwierdzałaby popełnienie zarzucanego oskarżonemu przestępstwa. Brak adresów IP, z których miało następować logowanie oskarżonego do serwisu (...), jak wskazano to powyżej, nie pozwala na stwierdzenie, że miały one miejsce na terenie Polski. W tej sytuacji uprawniona jest teza, że oskarżony brał udział w zakładach wzajemnych podczas wyjazdów zagranicznych i stąd też przelewy na jego rachunek bankowy, prowadzony przez bank na terenie Polski, który jak wynika z wyjaśnień oskarżonego może być obsługiwany także z zagranicy. Należy przy tym wskazać, że przelanie środków przez serwis (...)na prowadzony w Polsce rachunek bankowy oskarżonego nie może być utożsamiane, wbrew stanowisku oskarżyciela, za uczestniczenie w grach losowych lub zakładach wzajemnych na terenie kraju. Nie zostało ustalone, kiedy tak naprawdę oskarżony miał uczestniczyć w grach losowych i zakładach wzajemnych, bowiem z pewnością wypłata środków nie następuje w trakcie uczestniczenia w zakładach, ale po pewnym czasie – są to bowiem pożytki z wcześniejszej aktywności, która może, lecz nie musi wypełniać znamiona przestępstw. Wskazanych w przelewach dat nie można zatem utożsamiać z datami popełnienia czynu z art. 107 § 2 kks.

Tak więc, mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że brak jest dowodów, które pozwalałyby na ustalenie, że w okresie wskazanym w zarzucie, oskarżony przebywając na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, brał udział w zagranicznych grach losowych lub zagranicznych zakładach wzajemnych, a jeżeli nawet, to że czynił to mając świadomość, iż jego działanie jest karalne. Z tych względów Sąd uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu.

Wobec takiego rozstrzygnięcia koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.