Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 24 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący:SSR Dariusz Jastrzębski

Protokolant:Łukasz Czapraga

po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2016 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa A. W.

przeciwko R. W.

o ustanowienie rozdzielności majątkowej

I.  ustanawia z dniem 20 kwietnia 2015 roku rozdzielność majątkową pomiędzy powodem A. W. a pozwaną R. W., w miejsce wspólności ustawowej małżeńskiej, wynikającej z zawarcia przez strony małżeństwa w dniu 28 października 1989 roku w R. (akt małżeństwa (...)),

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 577 (pięćset siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII RC 383/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 20 kwietnia 2015 roku A. W., reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika, wniósł o ustanowienie z dniem wytoczenia powództwa rozdzielności majątkowej w małżeństwie powoda oraz pozwanej R. W., zawartym w dniu 28 października 1989 roku w R. – akt małżeństwa sporządzony w USC w R., pod nr (...). Nadto wniósł
o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, opłaty skarbowej oraz wydatków na korespondencję.

W uzasadnieniu wskazano, że co najmniej od sierpnia 2012 roku strony postępowania pozostają w faktycznej separacji. Podniesiono, że przed Sądem Okręgowym zawisło postępowanie o rozwód, a strony mieszkają oddzielnie oraz nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego. Dalej podano, iż powód przekazywał miesięcznie kwotę 3.000 zł na spłatę kredytów i utrzymanie, podczas gdy pozwana
w marcu i kwietniu 2015 roku nie dokonała spłat zobowiązań, przeznaczając otrzymane środki na wydatki niezwiązane z rodziną. Nadto argumentowano, że strony nie mogą dojść do porozumienia w przedmiocie korzystania i dysponowania wspólną nieruchomością, wskazując na sytuację, w której w 2013 roku powód chciał nieruchomość sprzedać, na co zgody nie wyraziła pozwana. Podano również, że pozwana zawiadomiła o rzekomym przywłaszczeniu przez powoda samochodów pochodzących z majątku wspólnego, podczas gdy powód w trakcie małżeństwa wielokrotnie nabywał i sprzedawał samochody, czym nie interesowała się pozwana i do czego nie zgłaszała zastrzeżeń.

W odpowiedzi na pozew złożonej w dniu 2 września 2015 roku pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, nadto obciążenie powoda kosztami sądowymi.

W uzasadnieniu wskazano, że po stwierdzeniu rozpadu małżeństwa powód zdecydował, iż nie będzie łożył na rzecz rodziny w takim wymiarze jak wcześniej, wpłacając kwotę 2.000 euro, kolejno 4.000 zł, a od dnia 10 listopada 2014 roku bez uprzedzenia kwotę 3.000 zł. Tym samym pozwana argumentowała, że z uwagi na bardzo trudną sytuację finansową złożyła wniosek o wakacje kredytowe na okres trzech miesięcy, a kredyt jest corocznie ubezpieczany. Dalej wskazała, że dom w W. nigdy nie stał pusty, pozwana jest związana umową z biurem nieruchomości a powód nigdy nie proponował sprzedaży nieruchomości. Podała, że dokumenty pojazdów, wchodzących w skład majątku wspólnego, zostały przez pozwaną zabezpieczone w celu uniemożliwienia ich wyprzedaży. Kolejno podniosła, że wymiana zamków w jednym z wejść w nieruchomości przy ul. (...) w S. była następstwem działań powoda, który awanturował się i zabierał przedmioty należące do pozwanej. Pozwana podała, że powód wymienił również zamek w nieruchomości znajdującej się na terenie Niemiec, a nadto zablokował pozwanej dostęp do konta w niemieckim banku. Pozwana podniosła również, że ustanowienie rozdzielności majątkowej będzie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, gdyż to na pozwanej spoczywa obowiązek utrzymywania czwórki dzieci, w tym chorującej i uczęszczającej na terapię niepełnoletniej M., a otrzymywane kwoty od powoda a także dwie nieruchomości obciążone kredytami hipotecznymi nie wystarczą na utrzymanie rodziny. W ocenie pozwanej powód nie wykazał, by ustrój wspólności majątkowej zagrażał lub naruszał jego interes majątkowy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. W. i R. W. (z domu S.) zawarli związek małżeński w dniu 28 października 1989 r. w R.. Małżonkowie pozostają
w ustroju ustawowej wspólności majątkowej / niesporne/.

Strony zamieszkiwały wspólnie do 2012 roku. Co najmniej od sierpnia 2012 roku nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego. Nie posiadają wspólnych interesów majątkowych. W dniu 21 listopada 2014 roku powód ostatecznie został wymeldowany z pobytu stałego w nieruchomości wspólnej.

dowód:



potwierdzenie wymeldowania, k.43



zeznania powoda A. W., k. 72-76



zeznania pozwanej R. W., k.78-83

Po rozstaniu stron powód przekazywał pozwanej na utrzymanie rodziny kwotę 4.000 zł miesięcznie. Wskazywał, że koszty utrzymania rodziny nie przekraczają 8.000 zł i połowę z tych kosztów powinna pokrywać pozwana. Od października 2014 roku przekazuje kwotę 3.000 zł miesięcznie.

dowód:



dyspozycja rachunku bankowego, k16-17



potwierdzenia przelewów, k.44-48, 50-56, 61-66



zeznania powoda A. W., k. 72-76



zeznania pozwanej R. W., k.78-83

W skład majątku wspólnego stron wchodzi dom przy ul. (...)
w S., dom w W., dwa samochody marki V. (...)
i V. (...), zarejestrowane na terenie Polski oraz M., zarejestrowany na terenie Niemiec.

Pozwana mieszka wraz z pełnoletnimi dziećmi w domu przy ul. (...). Troje dzieci stron studiuje i stale przebywają poza miejscem zamieszkania. Najmłodsza córka stron uczy się w klasie maturalnej.

dowód:



zeznania powoda A. W., k. 72-76



zeznania pozwanej R. W., k.78-83

Pozwana po rozstaniu stron pracowała w księgowości, obecnie udziela korepetycji. Pozwana na bieżące wydatki pożyczyła od rodziny i znajomych łącznie kwotę około 50.000 zł. Były to pożyczki nieoprocentowane i bezterminowe.
O pożyczkach nie informowała powoda.

dowód:



zeznania pozwanej R. W., k.78-83

Powód mieszka na terenie Niemiec w domu jednorodzinnym. Osiąga dochód
w granicach 2.000 euro miesięcznie. Wobec faktu pracy zarobkowej na terenie Niemiec otrzymywał świadczenie K., który przekazywał na dzieci. Po fakcie zgłoszenia przez pozwaną, że dzieci stron mieszkają wraz z matką, świadczenie zostało wstrzymane.

dowód



zeznania powoda A. W., k. 72-76

Zarząd nieruchomością w W. sprawuje pozwana. Wynajmuje nieruchomość w zamian z opiekę nad domem. Nie konsultuje decyzji związanych
z najmem nieruchomości z powodem. Nieruchomość przy ul. (...) obciążona jest kredytem hipotecznym (rata ok. 1100 zł), który spłacany jest ze środków przekazywanych przez powoda bezpośrednio na rachunek kredytu. Zdarzyło się, że pozwana, w trakcie kiedy otrzymywała pieniądze na spłatę kredytu, nie uiściła dwóch rat kredytu, wniosła o tzw. „wakacje kredytowe”, zaległość spłacił powód. Po rozstaniu stron pozwana przez około roku czasu użyczała część domu przy ul. (...) znajomej. Nie występowała o zgodę powoda, poinformowała go zaś, iż jest to odpłatny najem.

dowód:



potwierdzenia przelewów, k.44-48, 50-56, 61-66



zeznania powoda A. W., k. 72-76



zeznania pozwanej R. W., k.78-83

Strony posiadają odrębne rachunki bankowe, nie mają dostępu do rachunków współmałżonka. W 2012 roku pozwana z rachunku bankowego powoda, bez jego wiedzy, wypłaciła kwotę 10.000 złotych z przeznaczeniem na remont domu.

W styczniu 2013 roku pomiędzy stronami doszło do konfliktu, dotyczył kwestii majątkowych – sprzedaży przez pozwanego wspólnych samochodów marki S. (...) i V. (...). Na wezwanie pozwanej interweniowała Policja. Pozwana złożyła wniosek o ściganie, wobec powoda toczyło się postępowanie karne o czyn
z art. 284 § 2 k.k. Od zarzutu tego został uniewinniony.

W kwietniu 2013 roku pozwana ponownie wezwała policję wskazując, iż powód dokonał kradzieży jej komputera. Komputer pozwana otrzymała od powoda z okazji imienin. Po tym zdarzeniu pozwana wymieniła zamki w drzwiach domu przy ul. (...), powód nie ma do niego dostępu.

dowód:



zeznania powoda A. W., k. 72-76



zeznania pozwanej R. W., k.78-83

Pomiędzy stronami przed Sądem Okręgowym toczy się postępowanie rozwodowe /niesporne/.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo o ustanowienie rozdzielności majątkowej między małżonkami A. W. i R. W. okazało się uzasadnione
w całości.

Kodeks rodzinny i opiekuńczy stanowi w art. 52, że z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez Sąd rozdzielności majątkowej. Rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją ustanawia. Jak przyjmuje się w doktrynie, zasadą przy rozstrzyganiu spraw, o których mowa w 52 k.r.o. winno być ustanowienie rozdzielności majątkowej z datą wydania wyroku (T.Sokołowski [w:] Komentarz do art. 52 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego pod red. H.Doleckiego), ewentualnie z datą mieszczącą się w okresie pomiędzy dniem wytoczenia powództwa a dniem wyrokowania (M. Sychowicz [w:] „Kodeks…”, s.345, uwagi 32 i 37). Tylko w wyjątkowych wypadkach Sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu.

Ograniczając uprawnienie małżonka występującego z żądaniem ustanowienia rozdzielności do tzw. „ważnych powodów”, ustawodawca jednocześnie nie zdefiniował tego określenia. W związku z tym jego znaczenie kształtuje doktryna i judykatura. Według wyrażanych w tym zakresie poglądów, ważne powody to sytuacja pociągająca za sobą naruszenie lub poważne zagrożenie interesu majątkowego jednego z małżonków i z reguły także dobra rodziny oraz wynikająca z nieporozumień małżeńskich utrata zdolności do wykonywania zarządu majątkiem wspólnym (por. wyrok SN z dnia 31 stycznia 2003 r., IV CKN 1710/00, Lex nr 377918 oraz wyrok SN z dnia 7 grudnia 2000 r., II CKN 401/00, Lex nr 2440302). Ważnymi powodami mogą być w szczególności także: okoliczność, że małżonkowie żyją w rozłączeniu (separacja faktyczna), trwonienie majątku, uporczywy brak przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny, uporczywe dokonywanie szczególnie ryzykownych operacji finansowych.

Stan faktyczny sprawy pozostawał zasadniczo bezsporny. Sąd ustalił go głównie na podstawie zeznań stron oraz dowodów z dokumentów i oparł na wymienionych źródłach dowodowych całość poczynionych w sprawie ustaleń.

W niniejszej sprawie powód zgłosił powództwo o ustanowienie rozdzielności majątkowej z datą oznaczoną w pozwie, tj., z dniem wniesienia powództwa. Powództwo to, wobec ustalonego stanu faktycznego i spełnieniu przesłanki ważnych powodów zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Na wstępie zaznaczyć należy, że bezspornym w niniejszym postępowaniu było to, iż małżonkowie żyją w rozłączeniu. Separacja faktyczna między stronami trwa, co najmniej od sierpnia 2012 roku. Wówczas pozwany na stałe opuścił dom rodzinny
i zamieszkał na terenie Niemiec, gdzie pracuje. Bezspornym pozostawało również to, że strony postępowania od czasu rozstania pozostają w silnym konflikcie. Między stronami wielokrotnie dochodziło do kłótni i nieporozumień. Między małżonkami nie ma zgody w przedmiocie zarządu majątkiem, czy to w postaci nieruchomości wspólnej, jak i wspólnych samochodów. Brak zgody i możliwości osiągnięcia porozumienia w drugiej z wskazanych kwestii skutkował w istocie wszczęciem postępowania karnego wobec powoda (przywłaszczenie majątku wspólnego). Powód obecnie nie ma również dostępu do nieruchomości wspólnej w S., gdyż pozwana wymieniła w drzwiach zamek, nie informując o powyższym męża. To zaś skutkuje w istocie utratą zdolności do wykonywania zarządu majątkiem wspólnym. Jednoznacznie podkreślić należy, iż strony postępowania zgodnie wskazały, że do konfliktu między nimi dochodziło na tle majątkowym. Obecnie strony zgodnie podają, że „nie mają żadnych relacji ze sobą” i „nie rozmawiali od dwóch lat, bo nie mają kontaktu”. Sprawowanie zarządu majątkiem wspólnym jest niemożliwe. Pozwana, która sprawuje faktyczny zarząd nieruchomością wspólną mieszczącą się w W., nie udziela powodowi informacji na temat tego, kto w nieruchomości zamieszkuje, jakie opłaty ponosi i jaki z powyższego czerpie dochód. Nie udziela również informacji na temat osiąganych zarobków z tytułu udzielanych korepetycji. Strony nie posiadają względu do rachunków bankowych współmałżonka, powód zablokował pozwanej dostęp do swojego konta już w 2012 roku dostęp. Miało to miejsce po dokonaniu przez pozwaną wypłaty kwoty 10.000 złotych bez jego wiedzy i zgody. Jednocześnie pozwana nie występowała do męża o informacje dotyczące kwestii finansowych, tłumacząc to obawami i strachem. Znaczący dla rozstrzygnięcia powyższego powództwa miał także fakt, że pozwana po rozstaniu z mężem zaciąga znaczne zobowiązania bez wiedzy powoda. I tak jak sama wskazała pożyczyła łącznie około 50.000 złotych, od rodziny i znajomych. Między stronami brak jest również porozumienia w przedmiocie spłaty kredytu, którym obciążona jest nieruchomość w S.. Strony nie wypracowały również wspólnego porozumienia co do partycypowania w kosztach utrzymania rodziny, a konflikt na tym tle pojawia się w postępowaniu rozwodowym. Utrzymywanie takiego stanu rzeczy w żaden sposób nie służy dobru rodziny. Przeciwnie, niesie zagrożenie dla interesów majątkowych stron.

Wskazać również należy, iż argumentacja strony pozwanej, która wnosiła o oddalenie powództwa, sprowadzała się głównie do kwestii niewystarczającego partycypowania powoda w kosztach utrzymania rodziny, to zaś nie wywiera w żadnej mierze wpływu na ustanowienie między stronami rozdzielności majątkowej. Ochrony części majątku jej przysługującego jak i zaspokojenia własnych usprawiedliwionych potrzeb jak i potrzeb dzieci, które nie mogą utrzymać się jeszcze samodzielnie pozwana i jej dzieci mogą dochodzić w postępowaniu rozwodowym, w sprawach o alimenty czy o podział majątku. Sąd nie dopatrzył się podstaw do stwierdzenia, iż uwzględnienie powództwa może być sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Reasumując strony postępowania pozostają w konflikcie, żyją od blisko czterech lat w separacji faktycznej, prowadza odrębne gospodarstwa domowe, a zarząd majątkiem wspólnym jest obecnie niemożliwy. Brak między nimi elementarnego zaufania w kwestiach majątkowych. W świetle powyższego stwierdzić, zatem należy, że istniały ważne powody do ustanowienia rozdzielności majątkowej między stronami, wobec czego orzeczono jak w pkt I wyroku.

Stosownie do art. 98. § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Za stronę przegrywającą Sąd uznał pozwaną i tym samym zasadził na rzecz powoda kwotę 577 zł, na które złożyła się opłata sądowa o pozwu o ustanowienie rozdzielności majątkowej w wysokości 200 zł ustalona na podstawie art. 27 pkt 6 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz wynagrodzenie pełnomocnika powoda w kwocie 360 zł ustalone na podstawie § 7 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, a także koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (17 zł).

Sygn. akt VIII RC 383/15

18 kwietnia 2016 roku

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować.

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron.

3.  Akta przedłożyć z apelacją lub za 21 dni.