Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 15 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Dariusz Jastrzębski

Protokolant:Dagmara Bolewska

po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2016 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko D. S.

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa alimenty od pozwanego D. S. na rzecz powódki M. S. z kwoty po 1.000 (tysiąc) złotych miesięcznie, zasądzonej w wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 21 lutego 2012 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt
(...), do kwoty po 1.350 (tysiąc trzysta pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, płatnej z góry do 10. dnia każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 24 lipca 2014 r.,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  zasądza od pozwanego D. S. na rzecz powódki M. S. kwotę 395 (trzysta dziewięćdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  zasądza od pozwanego D. S. na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie kwotę 210 (dwieście dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych,

V.  odstępuje od obciążania pozwanego kosztami procesu w pozostałym zakresie,

VI.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygnatura akt VIII RC 579/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 15 maja 2014 roku powódka M. S. wniosła
o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego D. S. wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 21 lutego 2012 roku, sygn. akt (...), utrzymanego w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 02 sierpnia 2012 roku, sygn. akt (...) na rzecz małoletniej z kwoty po 1.000 złotych miesięcznie do kwoty po 2.000 złotych miesięcznie, płatnej z góry do dnia 10. każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 01 czerwca 2014 roku.

W odpowiedzi na pozew z dnia 01 sierpnia 2014 roku pozwany wniósł
o oddalenie powództwa w całości.

Na posiedzeniu w dniu 15 września 2015 roku pozwany oświadczył, iż uznaje powództwo do kwoty 1.100 złotych miesięcznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 21 lutego 2012 roku, wydanym w sprawie o sygn. akt (...) Sąd Okręgowy w Szczecinie w punkcie I rozwiązał związek małżeński V. S. z D. S., zawarty 25 września 1992 roku w USC w P. – z winy pozwanego, w punkcie II powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką M. S., urodzoną (...) matce i ograniczył władzę rodzicielską ojcu do współdecydowania o przyszłych istotnych sprawach życiowych dziecka, w punkcie III nie orzekł o kontaktach pozwanego z małoletnią córką, w punkcie IV obciążył kosztami utrzymania
i wychowania małoletniej M. S. oboje rodziców i z tego tytułu zasądził od pozwanego D. S. na rzecz małoletniej rentę alimentacyjną w kwocie po 1.000 złotych miesięcznie, płatną z góry do dnia 10. każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia uprawomocnienia się wyroku, w punkcie V zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1.680 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Dowód:

- bezsporne, nadto akta (...).

W dacie wydania wskazanego orzeczenia matka powódki V. S. pozostawała zatrudniona w (...) Banku. Jej wynagrodzenie wynosiło 6.251 złotych brutto miesięcznie, 5.455 złotych netto. Spłacała pożyczkę z funduszu socjalnego w ratach po 260 złotych miesięcznie. Dysponowała samochodem służbowym, za przejazdy w celach prywatnych rozliczała paliwo. W sierpniu 2011 roku zakupiła trzypokojowe mieszkanie przy ul. (...). W. I 26c/7 w S. o pow. 67,4 m2 za cenę 316.515 złotych. Na ten cel zaciągnęła kredyt w kwocie 284.860 złotych, spłacała miesięczną ratę w kwocie po 1.842,25 złotych. Na koszt utrzymania mieszkania składały się wydatki na czynsz w kwocie 238 złotych miesięcznie, na energię w kwocie 219 złotych co dwa miesiące, za ogrzewanie i ciepłą wodę w kwocie 279 złotych miesięcznie, za Internet, telefon i telewizję w kwocie 257 złotych miesięcznie. Miała potrącany z wynagrodzenia pakiet medyczny w kwocie 58 złotych miesięcznie.

Dowód:

- bezsporne, nadto akta (...).

Pozwany w dacie orzekania przez Sąd Okręgowy pozostawał bez zatrudnienia. W dniu 04 lutego 2012 roku z pozwanym rozwiązano umowę o pracę w firmie (...) spółka z o.o. W dniu 07 lutego 2012 roku pozwany zarejestrował się w PUP w G.. Zamieszkiwał wówczas pod W., wynajmował od kolegi część domu o pow. 40m2 za cenę 1.500 złotych, uiszczał rachunki za media w kwocie ok. 500 złotych miesięcznie. Posiadał samochód marki F. (...), ponosił koszty paliwa oraz ubezpieczenia. Pozwany był także właścicielem mieszkania w S., które użyczył córce kuzynki w zamian za opłatę czynszu.

Dowód:

- bezsporne, nadto akta (...).

Powódka M. S. w dacie wyrokowania przez Sąd Okręgowy miała 15 lat, była uczennicą klasy (...) nr 12. Koszt zakupu podręczników dla małoletniej wynosił wówczas 480 złotych. Małoletnia uczęszczała na jazdę konną, około 8 razy w miesiącu. Koszt jednej lekcji wynosił 40 złotych. W czasie wakacji brała udział w obozie jeździeckim, koszt obozu wyniósł 1.490 złotych. Miała wadę wzroku, nosiła soczewki kontaktowe oraz okulary korekcyjne. Pozostawała pod opieką ortodonty, miała założony aparat ortodontycznym którego koszt zakupu wyniósł 3.000 złotych. Musiała zgłaszać się na wizyty kontrolne, których koszt wynosił 50-100 złotych. Raz na kilka miesięcy zagaszała się nadto do lekarza ortopedy z uwagi na zwiotczenie stawów. W maju 2011 roku została zaszczepiona przeciwko (...), koszt szczepienia wyniósł 350 złotych.

Dowód:

- bezsporne, nadto akta (...).

Wyrokiem z dnia 02 sierpnia 2012 roku Sąd Apelacyjny w Szczecinie,
w sprawie o sygn. akt (...) oddalił apelację pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 21 lutego 2012 roku. W dacie wydania orzeczenia przez Sąd Apelacyjny sytuacja małoletniej, jej matki oraz pozwanego nie uległa zmianie.

Dowód:

- bezsporne, nadto akta (...).

Aktualnie powódka M. S. ma 19 lat. Od października 2015 roku jest studentem I roku kierunku Architektura i Urbanistyka (...) Technologicznego. Studia są nieodpłatne.
W związku z nauką powódka zaopatruje się w niezbędne przybory kreślarskie, sklejki, styropian, farby, pędzle, teczki. Na ten cel wydatkuje średnio 220 złotych miesięcznie. Z uwagi na konieczność pracy w specjalistycznym programie do projektowania architektonicznego matka powódki zakupiła komputer marki L. za kwotę 3.000 złotych.

Do czerwca 2015 roku powódka uczęszczała do III klasy liceum. Opłaty roczne związane z nauką wynosiły: koszt ubezpieczenia 35 złotych, komitet rodzicielski 120 złotych oraz składki klasowe około 100 złotych rocznie. Raz w roku organizowany był wyjazd szkolny, w 2013 roku koszt wyjazdu wyniósł 317 złotych.

Powódka w dalszym ciągu korzysta z soczewek, wada wzroku uległa jednakże zwiększeniu. Koszt zakupu soczewek to kwota 250 złotych raz na kwartał. Posiada receptę na zakup okularów, ich koszt ocenia na kwotę 2.000 złotych. Raz na pół roku chodzi do okulisty, koszt wizyty to 100 złotych. Kontynuuje leczenie ortodontyczne wad zgryzu. Od 2015 roku uczęszcza na wizyty kontrolne raz na kwartał, wcześniej miały one miejsce raz w miesiącu. Koszt wizyty to 50-100 złotych. W grudniu 2015 roku wydatkowała kwotę 350 złotych na nową szynę retencyjną. Średni czas użytkowania szyny to 6 miesięcy. Powódka miała usuwane zęby „ósemki”, usunięcie pierwszego miało miejsce w lutym 2014 roku, koszt zabiegu wyniósł 500 złotych. W 2015 roku powódka korzystała z konsultacji ginekologa oraz przeprowadzała badania USG, na ten cel wydatkowała kwotę 265 złotych.

Powódka w dalszym ciągu uczęszcza na zajęcia jazdy konnej, koszt jednej jazdy to kwota 40 złotych. Średnio uczęszcza na osiem zajęć w miesiącu, rzadziej zimą, częściej w okresie wakacyjnym, wówczas do czterech razy w tygodniu. Na zajęcia dowoziła ją matka, od października 2015 roku częściej znajomi. W 2013 roku zakupione zostały dla powódki buty do jazdy konnej za cenę 243 złotych, w 2015 roku za kwotę 700 złotych, nadto spodnie za kwotę 160 złotych oraz rękawiczki za kwotę 80 złotych. Każdego roku w okresie wakacyjnym powódka bierze udział
w obozie jeździeckim, którego koszt wynosił 1.600 złotych w 2014 roku, 1.700 złotych w 2015 roku. Obóz odbywa się w U., koszt dojazdu pociągiem to kwota 80 złotych w jedną stronę. W sezonie zimowym powódka jeździ na łyżwach. Odbywa się to dwa razy w tygodniu, koszt jednego wejścia to 12 złotych. Ostrzenie łyżew to koszt 10 złotych. Dwa razy w miesiącu powódka spotyka się ze znajomymi, koszt wyjść ocenia na kwotę średnio 200 złotych miesięcznie. Powódka użytkuje telefon komórkowy, abonament wraz z ratą za zakup telefonu wynosi 70 złotych miesięcznie. Wydatki na środki higieny, w tym do cery wrażliwej, deklaruje na kwotę 200 złotych miesięcznie. Powódka korzysta z biletu sieciowego (...), koszt biletu to kwota 50-60 złotych miesięcznie. W okresie wakacyjnym w roku 2015 roku przebywała na wyjeździe ze znajomymi, koszt wyjazdy wyniósł około 500 złotych.

Powódka w dalszym ciągu zamieszkuje razem z matką V. S.. Koszty utrzymania mieszkania wynoszą 500 złotych miesięcznie. Dwa dni
w tygodniu powódka kończy zajęcia o godzinie 20.00, spożywa wówczas obiad poza domem. Na ten cel wydatkuje kwotę 200 złotych miesięcznie. Pozostaje posiłki spożywa wspólnie z matką V. S.. Łączny koszt wyżywienia ocenia na kwotę 700 złotych miesięcznie.

Dowód:

- potwierdzenie przelewu k. 59,

- zaświadczenie k. 60, faktury k. 62-65,

- potwierdzenie przelewu k. 66, zaświadczenie k. 67,

- rachunek k. 69-71,

- faktura k. 72-75,

- potwierdzenie przelewu k. 91-93,

- faktura k. 94,

- rachunek k. 95-96,

- zaświadczenie k. 97-98,

- faktura k. 99-103, 112,

- informacja o dochodach k. 119,

- raport miesięczny k. 120,

- zaświadczenie o zarobkach k. 190.

- zeznania świadka V. S. k. 422-424,

- przesłuchanie V. S. w charakterze strony k. 207-209,

- przesłuchanie powódki w charakterze strony k. 499-502, 570-574.

Matka powódki V. S. pozostawała zatrudniona w Banku (...) SA do dnia 31 grudnia 2015 roku. Umowa została rozwiązana za porozumieniem stron. W czasie zatrudnienia jej wynagrodzenie miesięcznie wynosiło średnio 6.615 złotych brutto, netto 4.400 złotych. W okresie od stycznia do marca 2016 roku przebywała na zasiłku chorobowym. Uiszcza ratę kredytu w kwocie 1.325 złotych tytułem zakupu lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w S.. V. S. pozostaje właścicielem mieszkania przy ul. (...) w S.. Mieszkanie nie jest wynajmowane, wystawiona jest oferta sprzedaży lokalu za kwotę 318.000 złotych.

Dowód:

- zeznania świadka V. S. k. 422-424,

- przesłuchanie V. S. w charakterze strony k. 207-209.

Pozwany D. S. zamieszkuje w W. wraz ze swoją obecną partnerką i jej dzieckiem. Pozostaje zatrudniony w firmie (...) za wynagrodzeniem podstawowym w kwocie 3.150 złotych brutto miesięcznie, 2.100 złotych netto. W ramach stosunku pracy otrzymuje także wynagrodzenie prowizyjne, które kształtuje się od 1.100-1.200 złotych do kwoty 5.000 złotych miesięcznie w zależności od osiągniętych wyników. Swoje średnie miesięczne wynagrodzenie ocenia na kwotę 4.000 złotych miesięcznie. W sierpniu 2015 pozwany otrzymał wynagrodzenie netto w kwocie 4.094 złotych, we wrześniu 4.008 złotych, w październiku 4.510 złotych, w listopadzie 4.359 złotych. W styczniu 2016 roku wynagrodzenie pozwanego wyniosło 4.290 złotych netto, w lutym 2016 roku 4.158 złotych. Dochód pozwanego za rok 2014 wyniósł 80.438 złotych. Na wyżywienie pozwany deklaruje wydatki w kwocie 1.200 złotych miesięcznie, na środki chemiczne 150 złotych miesięcznie. We wrześniu i październiku 2015 roku wydatkował kwotę 1.800 złotych na leczenie dentystyczne. Pozwany pozostaje współwłaścicielem samochodu marki H., uiszcza ratę kredytu zaciągniętego na zakup pojazdu w wysokości 696 złotych miesięcznie, nadto ponosi koszt ubezpieczenia w kwocie 2.700 złotych w skali roku. W 2014 roku na serwisowanie pojazdu wydatkował 1.100 złotych, w 2015 roku 1.800 złotych. Pozwany partycypuje w kosztach utrzymania mieszkania kwotą 850 złotych miesięcznie. Z tytułu nieuregulowanych świadczeń alimentacyjnych posiada zadłużenie w kwocie 12.000 złotych. Pozwany pozostaje w dalszym ciągu właścicielem lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w S.. Lokal ten wynajmuje kuzynce. Pozostaje także właścicielem działki rolnej o pow. 1,4 ha.

We wrześniu 2015 roku rozwiązana została umowa ubezpieczenia na życie pozwanego, z tego tytułu otrzymał on kwotę 43.000 złotych. Środki te zostały przekazane partnerce pozwanego, zgodnie z jego dyspozycją z 2012 bądź 2013 roku. Przeznaczona została na spłatę zadłużenia pozwanego u partnerki w kwocie 29.600 złotych, 5.000 złotych przekazane zostało siostrze pozwanego. Pozostała kwota została przeznaczona na uiszczenie alimentów w miesiącach styczeń i luty 2016 roku w kwocie 2.700 złotych. Po dokonaniu powyższych rozliczeń pozwanemu pozostała do dyspozycji kwota 5.300 złotych,

W 2015 roku doszło dwukrotnie do spotkania pozwanego z powódką. Alimenty dla powódki przekazuje siostra pozwanego E. S., która środki na ten cel otrzymuje od partnerki pozwanego.

Dowód:

- roczna kartoteka podatkowa k. 137,

- informacja o dochodach k. 160-161,

- zeznania świadka E. S..

- zeznania świadka M. Z., zapis k. 460,

- przesłuchanie pozwanego w charakterze strony k. 209-210, 573 oraz zapis k. 487.

Postanowieniem z dnia 15 września 2014 roku Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie udzielił małoletniej powódce zabezpieczenia na czas trwania postępowania w ten sposób, że zobowiązał pozwanego D. S. do uiszczania tytułem alimentów na rzecz małoletniej powódki M. S. kwoty 350 (trzysta pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, płatnej z góry do dnia 10. każdego miesiąca, począwszy od dnia 15 września 2014 roku, niezależnie od alimentów ustalonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 21 lutego 2012 roku, sygn. akt (...).

Sąd zważył co następuje.

Powództwo okazało się częściowo uzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 133 kro na obojgu rodzicach ciąży obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku, stosownie do przepisu art. 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, przy czym wykonywanie obowiązku alimentacyjnego może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie dziecka.

Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia i statusowi rodziców.

Stosownie do treści art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może zatem prowadzić do podwyższenia alimentów wówczas, gdy po uprawomocnieniu się orzeczenia zasądzającego alimenty zwiększeniu ulegną potrzeby uprawnionego albo zwiększą się możliwości zarobkowe lub majątkowe zobowiązanego.

Wysokość alimentów od pozwanego D. S. na rzecz powódki M. S. ustalona została uprzednio w wyroku rozwodowym Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 21 lutego 2012 roku, który uprawomocnił się w dniu 02 sierpnia 2012 roku. Dla oceny zasadności powództwa należało zatem ustalić czy od zakończenia postępowania rozwodowego nastąpiła taka zmiana stosunków, która uzasadniania podwyższenie alimentów na rzecz powódki.

Matka powódki, w dniu złożenia pozwu małoletniej, podniosła w treści uzasadnienia zgłoszonego żądania, iż zmiany okoliczności upatruje po pierwsze w zwiększeniu kosztów utrzymania córki, po drugie w obniżeniu własnych możliwości zarobkowych, po trzecie, i zasadniczo – w zmianie sytuacji materialnej pozwanego.

W ocenie Sądu rozpoznającego niniejsza sprawę, po dokonanej analizie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, powyższe twierdzenia okazały się częściowo uzasadnione, w okresie będącym przedmiotem zainteresowania nastąpiła bowiem taka zmiana stosunków, która uzasadnia podwyższenie alimentów na rzecz powódki.

Po pierwsze niewątpliwie bowiem w tym okresie usprawiedliwione potrzeby powódki uległy zwiększeniu. Od dnia ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów upłynął okres czterech lat, przypadł on przy tym na czas intensywnego rozwoju powódki. Rozpoczęła ona bowiem kolejne etapy edukacji, poprzez szkołę średnią, do studiów wyższych. W tym okresie stała osobą pełnoletnią. Niewątpliwie zatem zakres jest potrzeb ewoluował, dotyczy to zwłaszcza indywidualnych już wydatków osobistych (odzież, kosmetyki, życie towarzyskie), jak i też wydatków związanych z nauką, w szczególności na aktualnym jej etapie. Ostatecznie wzrosły także koszty utrzymania mieszkania, w którym powódka zamieszkuje, i które w części stanowią także jej wydatki. Ustalając zakres kosztów utrzymania M. S. Sąd uznał jednakże, iż twierdzenia matki powódki, następnie samej M. S., co do zakresy tego wzrostu pozostawały w znacznym stopniu gołosłowne. W ocenie Sądu niewykazany został bowiem wzrost potrzeb małoletniej do kwoty 3.800 złotych, jak początkowo wskazała V. S., do kwoty nawet 4.600 złotych w skali miesiąca, jak to wynikało z zeznań powódki złożonych
w dniu 02 marca 2016 roku. Istotnym jest w tym zakresie, iż w Sąd Okręgowy, orzekający w przedmiocie kosztów utrzymania powódki w 2012 roku, zakres jej usprawiedliwionych potrzeb ocenił na kwotę 2.500 złotych miesięcznie. Zaznaczyć również należy, iż już na dzień orzekania przez Sąd Okręgowy w sprawie XRC 3139/09, zakres potrzeb powódki przekraczał standardowe wydatki na utrzymanie małoletniego dziecka. Małoletnia wówczas M. S. uczęszczała na zajęcia każdy konnej, korzystała z prywatnej opieki okulistycznej, stomatologicznej, ortodontycznej, korzystała z wakacyjnego wypoczynku. Jak już to podkreślił Sąd
w uzasadnieniu postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia ta też sytuacja stanowi punkt odniesienia dla oceny zmiany w kosztach utrzymania powódki. Zaznaczyć należy, iż to zaś te wydatki generowały ponadprzeciętne koszty jej utrzymania, a nie uległy one w sposób istotny zwiększeniu od daty wyrokowania. Z drugiej strony fakt ponoszenia tych konkretnych wydatków i aktualnie został przez stronę powodową wykazany przedłożonymi w toku postępowania dokumentami w postaci zaświadczeń i faktur. Jako wykazane Sąd uznał także twierdzenia strony powodowej w zakresie ponoszenia wydatków na zajęcia jazdy konnej małoletniej. Powódka przedłożyła bowiem dokumenty obrazujące wydatki ponoszone na zakup specjalistycznej odzieży, udziału w obozach jeździeckich. Tego rodzaju zajęcia odbywały się także
w okresie wspólnego zamieszkiwania stron. Mimo zatem braku stosownego dokumentu obrazującego wprost wydatki w tym zakresie Sąd uwzględnił je
w ramach kosztów utrzymania powódki. Odmiennie z kolei Sąd ocenił twierdzenia matki powódki oraz samej powódki w zakresie korzystania z dodatkowych zajęć językowych, z korepetycji, czy też leki rysunku. Żadne bowiem wydatki w tym zakresie nie zostały poparte, chociażby jak powyżej pośrednio, stosownymi zaświadczeniami czy też rachunkami mimo jednoznacznego stanowisko pozwanego, który fakt ich ponoszenia konsekwentnie kwestionował. Nie sposób także uznać w ocenie Sądu, iż uczęszczanie na tego rodzaju zajęcia jest zwyczajowo przyjęte
i powszechne, stąd też nie wymaga dowodzenia. Analogicznie ocenił Sąd zeznania strony powodowej w zakresie planowanych wydatków na zakup okularów, czy też wysokich wydatków na zakup odzieży, bowiem na poziomie 600 złotych miesięcznie. W zakresie kosztów wyjazdów wakacyjnych Sąd uwzględnił dodatkowe pobyty powódki nad morzem z grupą znajomych, tym niemniej koszty tych wyjazdów ustalił na kwotę 500 złotych. Taka kwota wynika z zeznań V. S., która bezpośrednio ponosi koszty utrzymania córki. Niewiarygodne pozostają zaś zeznania powódki, iż kwota ta obejmowała wyłącznie nocleg, jej pozostałe wydatki na wyżywienie i rozrywkę wyniosły aż dodatkowe 1.000 złotych. Twierdzenia te także pozostały gołosłowne. W zakresie kosztów utrzymania powódki odnotować należy na koniec stanowisko V. S. wyrażone na rozprawie w dniu 05 września 2014 roku, a mianowicie, iż w koszty utrzymania powódki, ustalone przez Sąd Okręgowy, nie uległy zmianie. Choć stanowiska tego Sąd nie oceniał samodzielnie dostrzegając odmienną interpretację matki powódki kosztów „faktycznych” i „ustalonych przez Sąd”, lecz w powiązaniu z innymi twierdzeniami i dowodami w sprawie, to jednakże stanowisko to dostrzegł i uwzględnił przy ocenie zasadności żądania strony powodowej w niniejszej sprawie. Ponadto dokonując porównania zestawienia kosztów przedłożonych przez matkę powódki w sprawie rozwodowej oraz niniejszej, których określa jako „faktycznych” również można zauważyć niekonsekwencję. Z zestawienia kosztów przedłożonego w sprawie rozwodowej wynika bowiem, iż koszty utrzymania powódki w 2010 roku wynosiły 3.966 złotych miesięcznie (k.114 akt (...)). Wywodząc powództwo
w niniejszej sprawie matka powódki wskazała z kolei, iż koszt utrzymania córki od czasu zakończenia postępowania o rozwód wzrósł i wynosi 3.822 złote miesięcznie. Powyższe także nakazywało ocenić stanowisko strony powodowej w zakresie potrzeb dziecka z daleko posuniętą ostrożnością.

W świetle wyżej wskazanych okoliczności Sąd doszedł do przekonania, iż koszt utrzymania powódki w okresie od dnia orzekania przez Sąd Okręgowy do czasu ukończenia szkoły średniej wzrósł średnio o kwotę 100 złotych miesięcznie i dotyczy to głownie wzrostu kosztów wyżywienia, opłat mieszkaniowych, wydatków na odzież i środki higieny oraz życie towarzyskie, przy czym w zakresie cząstkowym nie był to wzrost znaczny, a zatem do kwoty łącznej 2.600 złotych miesięcznie. Po podjęciu zaś nauki na studiach koszt ten wzrósł średnio o kolejne 100 złotych w związku
z koniecznością zakupu pomocy edukacyjnych, uwzględniając z drugiej strony fakt, iż rzadsze pozostawały w tym okresie wizyty u lekarzy specjalistów.

W dalszej kolejności wskazać należy, iż bezsporny pomiędzy stronami pozostawał fakt podjęcia i wykonywania przez pozwanego pracy zarobkowej. Pozwany pozostaje aktualnie zatrudniony w firmie (...). Niewątpliwie zatem od dnia wydania ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów zaszła istotna zmiana w sytuacji majątkowej pozwanego i okoliczność ta stanowi zasadniczą przyczynę zmiany dotychczasowego rozstrzygnięcia w przedmiocie wysokości zobowiązania pozwanego. Sąd ma przy tym na uwadze, iż ustalając udział pozwanego w kosztach utrzymania córki Sąd Okręgowy jak i Sąd Apelacyjny odnosiły go do możliwości zarobkowych pozwanego, to jednakże fakt, iż pozostawał on bez zatrudnienia wpłynął niewątpliwie na obciążenie matki małoletniej kosztem utrzymania M. S. w wyższym niż pozwany zakresie. Kwota 1.000 złotych stanowiła bowiem jedynie 40 procent ówczesnych kosztów utrzymania powódki. Zadanym jest zatem stanowisko strony powodowej, iż wobec podjęcia stałego zatrudnienia przez pozwanego brak jest podstaw by tak ustalony udział każdego z rodziców w zaspokajaniu potrzeb dziecka utrzymywać. Wynagrodzenie pozwanego oscyluje w granicach od 4.000 do nawet 4.500 złotych, także aktualnie mimo jego twierdzeń, iż od czerwca 2015 roku część premiowa uległa obniżeniu. Powyższe wynika wprost z przedłożonego zestawienia przychodów (k. 563). W ocenie Sądu pozwany może zatem partycypować w utrzymaniu córki kwotą wyższą niż dotychczas. Stanowisko pozwanego, iż w każdej chwili może utracić zatrudnienie pozostaje zaś wysoce hipotetyczne, i jako takie nie mogło stać u podstaw oceny Sądu w niniejszej sprawie. Sąd miał przy tym na uwadze także okoliczność, iż pozwany zamieszkuje w W., gdzie koszty życia są niewątpliwie wyższe, to jednakże deklarowane przez niego opłaty mieszkaniowe budzą wątpliwości. Pozwany przeznacza bowiem kwotę 1.000 złotych miesięcznie na opłaty, których wysokości nie zna. W lokalu zamieszkuje także dziecko jego partnerki, oraz według jego twierdzeń także i osoby trzecie, co najmniej zatem stale cztery osoby. W tym przypadku łączna kwota opłat musiałby przekraczać 3.000 złotych miesięcznie.
W innym przypadku pozwany ponosi te opłaty w zakresie przekraczającym jego udział, co nie może wpływać na ocenę jego sytuacji materialnej. Pozwany nie przedłożył w powyższym zakresie jakichkolwiek dowodów na poparcie swoich twierdzeń, powódka zaś twierdzenia te zakwestionowała. Dodać należy, iż nawet przyjmując za wykazane opłaty mieszkaniowe w powyższej kwocie, to i tak sytuacja pozwanego w tym zakresie uległa poprawie w stosunku do dnia orzekania przez Sąd Okręgowy. Pozwany ponosił bowiem wówczas koszty najmu w wysokości 1.500 złotych miesięcznie. Niezależnie od powyższego stwierdzić należy, iż pozwany nie wykorzystuje w pełni swoich możliwości majątkowych, a to poprzez dalsze nieodpłatne użyczenie należącego do niego lokalu mieszkalnego położonego w S.. W tym przedmiocie wypowiadał się już zarówno Sąd Okręgowy jak i Sąd Apelacyjny w sprawie rozwodowej, stanowisko to Sąd Rejonowy w pełni podziela. Motywy działania pozwanego pozostają w tym momencie bez znaczenia, jego bowiem pierwszorzędnym obowiązkiem jest partycypowanie w kosztach utrzymania córki. Dodać jednakże należy, iż w tym zakresie twierdzenia pozwanego pozostają niespójne, w toku przesłuchania na rozprawie w dniu 05 września 2014 roku wskazywał bowiem, iż lokal użycza za długi, w dalszej części postępowania, że za pomoc świadczoną jego siostrze. Tego rodzaju okoliczności nie podnosił także w toku sprawy rozwodowej.

W świetle powyższego Sąd uznał, iż pozwany winien partycypować
w kosztach utrzymania powódki kwotą wyższą niż dotychczas, odpowiadającą jego aktualnym możliwościom zarobkowym. W zakresie potrzeb córki do czasu rozpoczęcia studiów kwotą 1.350 złotych, wyższą zatem niż udział matki powódki, to na niej bowiem w głównej mierze spoczywał ciężar osobistych starań o wychowanie i utrzymanie córki. Tym niemniej zakres owych osobistych starań, z uwagi na wiek powódki był ograniczony, stąd też rozdział ten nie został zróżnicowany w sposób znaczny. Z chwilą zaś podjęcia studiów osobisty wkład matki powódki w jej wychowanie praktycznie ustał. Wynika to zaś wprost z zeznań M. S.. Od tej daty zatem, mimo wzrostu kosztów utrzymania powódki do kwoty 2.700 złotych miesięcznie, Sąd ustalił tożsamą kwotę wkładu finansowego pozwanego w ich zaspokojenie, zrównując ją z udziałem matki powódki. Dodać w tym miejscu należy, iż dla oceny zakresu obowiązku alimentacyjnego pozwanego drugorzędne znaczenie ma sytuacja majątkowa V. S., której pozwany poświęcał znaczną część swoich rozważań. Dopóki bowiem pozwany - zobowiązany do alimentów – jest w stanie łożyć na dziecko w wysokości odpowiadającej jego udziałowi w kosztach utrzymania córki, dopóty fakt osiągania przez drugiego z rodziców dochodów w kwocie wyższej nie wpływa na wysokość jego własnego obowiązku alimentacyjnego. Mowa tu oczywiście o sytuacji finansowej matki dziecka, która pozostaje na wyższym poziomie niż zobowiązanego. W niniejszej sprawie bowiem ostatecznie został podniesiony także argument przeciwny, tj. pogorszenia się sytuacji majątkowej drugiego rodzica, a mianowicie utraty zatrudnienia przez V. S.. Tego rodzaju argument może już wpływać na zakres obowiązku alimentacyjnego zobowiązanego. Z przedłożonej dokumentacji wynika jednakże, iż umowa o pracę matki powódki została rozwiązana za porozumieniem stron, stąd też Sąd – w świetle braku dowodów odmiennej treści – nie uwzględnił tej okoliczność podejmując rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie. Matka powódki bowiem wyraziła zgodę na rozwiązanie stosunku pracy, tracąc chociażby prawo do odwołanie się do sądu pracy w przypadku niezasadnego wypowiedzenia umowy. Zasady doświadczenia życiowego wskazują także, iż niewątpliwie uzyskała także świadczenie pieniężne od pracodawcy z związku
z zawartym porozumieniem, czego jednakże przed Sądem nie wskazała. W zakresie sytuacji majątkowej matki powódki odnotować należy również fakt posiadana drugiego mieszkania o wartości 318.000 złotych, z którego V. S. mogłaby czerpać, okresowo chociażby, dodatkowy dochód w postaci czynszu najmu.

Ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd oparł się w głównej mierze o dowód z przesłuchania ST ron, uwzględniając w tym zakresie także zeznania V. S., w późniejszym etapie postępowania występującej w charakterze świadka. Zeznania te, w szczególności w zakresie kosztów utrzymania powódki oraz możliwości zarobkowych pozwanego Sąd ocenił pod kątem zasad doświadczenia życiowego, oraz ich odzwierciedlenia w pozostałym materiale dowodowym, co Sąd szczegółowo opisał powyżej. Sąd oparł się również o dowód z dokumentów, które nie były przez strony kwestionowane, oraz ostatecznie z zeznań świadków E. S. oraz M. Z., przy czym dowód ten miał jedynie charakter uzupełniający. Sąd oddalił wniosek pozwanego o zwrócenie się do spółki (...) oraz o nadesłanie akt osobowych matki powódki albowiem pierwszy z nich Sąd uznał jako spóźniony w oparciu o treść art. 217 § 2 k.p.c. Drugi z wniosków nie miał, w ocenie Sądu, znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. W zakresie bowiem formy ustania zatrudnienia matki powódki wnioskowane dokumenty zawierałby analogiczne treści co przedłożone na rozprawie świadectwo pracy.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uwzględnił w części powództwo o podwyższenie alimentów, zasądzając od pozwanego podwyższone alimenty na rzecz powódki w kwocie po 1.350 złotych, poczynając od dnia 24 lipca 2014 roku, tj. od dnia doręczenia odpisu pozwu pozwanemu. Wówczas dopiero mógł on zapoznać się z żądaniem pozwu. W pozostałym zakresie powództwo, jako nieuzasadnione, podlegało oddaleniu co skutkowało orzeczeniem jak w punkcie II wyroku.

Orzeczenie o kosztach procesu oparto na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Żądanie pozwu obejmowało podwyższenie alimentów o kwotę 1.000 złotych miesięcznie. Podlegało ostatecznie uwzględnieniu do kwoty 350 złotych miesięcznie, zatem w 65 procentach zgłoszonego żądania. Wartość przedmiotu sporu wynosiła w niniejszej sprawie 12.000 złotych. Zgodnie z treścią § 6 pkt 3 w zw. z § 7 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu stawka za czynności adwokackie strony powodowej w tym zakresie wynosi 2.400 złotych, stosownie zaś do wyniku postępowania w niniejszej sprawie kwota ta wynosi 840 złotych. Zgodnie z treścią § 7 ust. 1 pkt 11 cytowanego rozporządzenia stawka strony pozwanej wynosi z kolei 60 złotych, stosownie zaś do wyniku postępowania, uwzględniając uiszczoną opłatę skarbową, pozwanemu należy się zwrot kwoty 50 złotych. Różnica w poniesionych kosztach to kwota 790 złotych na rzecz strony powodowej. Z uwagi jednakże na fakt, iż to pozwany wygrał proces w znacznej części Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki jedynie połowę kosztów tj. kwotę 395 złotych, w pozostałym zakresie, w oparciu o treść art. 102 k.p.c. odstąpił od obciążania go kosztami należnymi stronie powodowej w pozostałym zakresie.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd obliczył opłatę sądową w niniejszej sprawie od zasądzonej kwoty alimentów i nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie kwotę 210 złotych tytułem kosztów sądowych, od którego strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych jest z mocy ustawy zwolniona.

Zawartemu w punkcie I orzeczeniu Sąd nadał, stosownie do treści przepisu art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. rygor natychmiastowej wykonalności.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji orzeczenia.

Sygn. akt VIII RC 579/14 S., 11 kwietnia 2016 roku

Zarządzenia:

1.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron.

2.  Akta przedłożyć z pismem lub za 21 dni.